Geen Dronten of Oudemirdum

Ik was vanmorgen al redelijk vroeg wakker en was aan het bedenken of ik naar Oudemirdum of naar Dronten zou gaan, Bianca is zeker thuis, ze hebben bij haar vorige week bij een knieoperatie de binnenmeniscus weg gehaald wat een enorme tegenvaller was want hardlopen kan ze nu wel vergeten. Als ik naar Dronten ga is het de bedoeling om een stel nieuwe buitenbanden op te halen op reserve, voor de toekomst zullen we maar zeggen, maar van beide kwam niets terecht. Toen ik beneden zat en de krant voor me had kletterde het op de ramen en bij controle van de buienradar zakte de moed me helemaal in de schoenen. Toen het eenmaal licht was en ik de lucht bekeek was ik er klaar mee, zoek maar een andere bestemming. En dat is nou ook weer niet zo moeilijk, even op en neer naar Tiny is net zo’n vergoedend ritje maar wel de helft van de geplande afstand, het is niet anders. Tegen 10 uur zou ik van start gaan maar bij het naar buiten rijden van de Quest ging dat zwaarder als normaal dus er zal wel een band lek zijn, inderdaad rechtsvoor, dan volgt het vervangers ritueel en meteen maar de band plakken waardoor ik iets later van huis ging. Als ik zo’n kilometer of 10 van huis ben krijg ik de eerste bui en gelijk een “goeie” stoppen en de kap erop gedaan maar na enkele kilometers was het weer droog en veel te warm onder de kap dus weer stoppen en opbergen. Later nog een paar lichte buitjes maar toen ben ik verder gereden zonder beschermende handelingen te verrichten, de zon kwam er zelfs nog bij. In de “Zuidoost” wordt ik meteen ontvangen met koffie en koek en later de lunch, een heerlijk gevoel. Als ik weer vertrek besef ik wel dat er vanmiddag meer buien worden verwacht dus maar niet te veel omrijden anders loop ik het zeker op, de rit ging helemaal zonder één spat regen en na precies 80 km was ik weer binnen.