Regen en de "winterdoop"

Het werd vandaag een soort boodschappenrondje, afgelopen vrijdag had ik mijn pet laten liggen bij familie in Hoorn en aangezien de temperaturen langzaam lager worden en er nog steeds geen nieuw haar op mijn schedel wil groeien is het raadzaam om er een alternatief voor te gebruiken en dat is heel simpel een pet. Eerst even gebeld of er iemand thuis is bij Gerard en Ina en dat is in orde dus omkleden en naar Hoorn, heerlijk zonnig weertje en gevoelsmatig toch wat aan de frisse kant maar dat is geen probleem, wat harder trappen en je bent zo op temperatuur. Van Hoorn even naar Zwaag om bij Jan en Nera de “bogen” op te meten om er t.z.t. een overkapping van te maken voor het veilig en droog aanmeren van een bootje. Er is niemand thuis dus met het meetlint de tuin in, na 20 meter stond ik voor de bedoelde bogen, wat een afknapper, wel roestvrij staal maar deze constructie is absoluut niet bruikbaar voor datgene wat gepland was, de overkapping. Dan maar iets anders gaan bedenken, het is niet anders. Omdat ik toch in Zwaag was ben ik even bij Leo en Riet aangegaan die aan de gedekte tafel zaten om de inwendige mens wat op sterkte te houden. Na even kletsen met een hapje en een drankje ben ik weer op huis af gegaan met een kleine omweg. De eerste bekende, die ik vorige week ook al tegen kwam, was Ben Wester, stoppen en heel even wat gegevens uitwisselen want John moest weer naar school, de jeugd wat bijbrengen. Via Bobeldijk steeds verder van huis, vervolgens richting Heerhugowaard en later Obdam om dan verder de kortste weg naar Middenmeer te pakken omdat de lucht steeds donkerder begint te worden. Achteraf had ik gewoon de kortste weg vanaf Zwaag naar huis moeten nemen want nu kreeg ik een echte voorbode van de winter te verwerken, hagel en later iets natte sneeuw. Ik kan een ieder gerust stellen, het is en voelt nog net als andere jaren, scherp, koud en nat en achteraf ook wel weer lekker fris op je gezicht, de rest blijft wel warm en droog onder de “deksel”, of is het toch een kap, het fietst in elk geval prettig als er bescherming aan de bovenkant is. Eenmaal in de Wieringermeer reed ik een tijdje in de zon en zag de donkere lucht steeds dichterbij komen, stoppen en een paar foto’s leek me wel wat, dus meteen de zaak regelen, het had al behoorlijk geregend maar er komt nog meer dat is te zien. Ik kreeg op het laatste stukje ook nog mijn deel maar over de 64 km van vandaag kon ik dat er best bij hebben het was prachtig onderweg.