Geen koude voeten meer.

Als ik alles op zou schrijven wat er vandaag allemaal door mijn hoofd is gegaan dan kwam er geen eind aan. Vanmorgen was ik serieus van plan om nog een rondje te maken voor de “enorme” sneeuwbuien van komende vrijdag, helaas het liep weer eens anders. Toen ik gisteravond thuis kwam lag er een klein laagje sneeuw en de temperatuur was ongeveer nul, dus het blijft even liggen en morgenochtend, dus vanmorgen, is het allemaal weer weg en de berichten zijn zo dat het zonnig zal worden. En toen was het vanmorgen, ietsje meer sneeuw en temperatuur onder nul, een misrekening, de auto’s die door de straat waren gegaan hadden het netjes vlak gereden en maakte er een super glad wegdek van. Misschien als de temperatuur oploopt kan het wel, en zo ging de ochtend “verloren” tegen de middag heb ik toch de stoute schoenen aangetrokken en heb me omgekleed met de gedachte, “buiten het dorp is het goed” . Inderdaad het was er goed, nergens enige sneeuw of gladheid te bekennen en zo kon ik toch nog een rondje maken. Omdat ik de laatste keren toch wel wat koude voeten had als ik thuis kwam heb ik de batterijtjes van de schoenverwarming maar weer opgeladen en de zooltjes weer in mijn schoenen gedaan, heerlijk wat weer een genot. De komende tijd zullen allerhande adviezen wel weer opduiken m.b.t. koude voeten en de oplossingen, voor mij is zo’n stel “PowerPack Set Basic” de oplossing. Vorige winter de eerste ervaring opgedaan en het is nog steeds prima, af en toe de oplaadbare batterijen bijwerken en warme voeten zijn verzekerd. Vanmorgen had ik een foto gemaakt van de straat en vanmiddag toen ik thuis kwam weer, het moeilijkste was om uit stilstand weer opgang te komen, slippen en wegdraaien, ik dacht een moment aan Adri in Noorwegen met zijn spijkerbanden. Het was maar kort vanmiddag maar toch weer 45 km ontspanning.