Wie ben ik, een schreeuw om waardering.

Als afsluiter van het jaar, stil maar het is nog niet zo ver, dit verhaal wat ik tegen ben gekomen op facebook, waar dat al niet goed voor is. Ik heb het gelezen en weer herlezen, als iedereen in het nieuwe jaar nou eens stil zou staan bij alles wat hier door de schrijver wordt aangegeven, ik sta er voor meer als 100 % achter, niet omdat mijn zoon ook tot deze categorie weldoeners behoort, maar gewoon omdat er veel te weinig bij wordt stil gestaan dat wij vaak veel te gemakkelijk met onze beschermers omgaan en bijna altijd kritiek op ze hebben.

Wie ben ik ?

Sommigen kennen mijn gezicht, maar niet mijn naam. De meesten van jullie hebben me al vaak gezien en sommigen hebben mij ontmoet, maar meestal niet in de beste omstandigheden. Sommigen van jullie hebben me gesproken aan de telefoon toen ik aan het werk was. De meesten van jullie hebben een mening over hoe ik mijn werk zou moeten doen, maar zouden mijn werk nooit willen overnemen...al was het de laatste baan op aarde. En sommigen van jullie, die mij niet eens kennen, haten mij om wat voor werk ik doe. Maar als ik naar mijn werk ga, ga ik om te proberen een verschil te maken en andermans angsten te bevechten. Als de meesten van jullie wegrennen voor gevaar, verwacht mijn werk van mij dat ik er juist naartoe ren. Ik doe dat in de hoop het verschil te kunnen maken, voor iemand die ik niet ken.

Er zijn mensen die zeggen dat ik teveel verdien, omdat mijn salaris in de krant genoemd wordt. Maar je hoort ze niet over een topsporter die een 20 miljoen dollar contract tekent om een spel te spelen voor een half jaar. Omdat mijn werk juist niet de best betaalde baan is moet ik extra diensten werken om mijn rekeningen te kunnen betalen. Maar dan nog zeggen sommigen dat ik hebberig ben. Realiseer je je niet dat ik ook belasting moet betalen, een hypotheek heb, m'n auto het ook wel eens begeeft en de kinderen ook naar school moeten?

Op mijn werk draag ik een pistool bij me om jou te beschermen, maar als ik hem gebruikt heb, vertelt de media dat ik iemand heb neergeschoten of dat ik iemand doodgeschoten heb. Er staat nooit dat ik mijzelf of een ander heb moeten beschermen. Als ik aan het werk ga moet ik een veiligheidsvest dragen om mijzelf veilig mijn dienst door te helpen. Ik draag dit vest om te zorgen dat ik heelhuids mijn dienst doorkom en ongeschonden naar huis kan gaan.

Als ik naar mijn werk ga zie ik meer pijn, verdriet, dood en verderf in een maand dan de meesten van jullie in een heel leven. En voor degenen die mij niet kennen, sommigen van jullie zullen mij ontmoeten op een slecht moment in je leven, anderen juist als de nood het hoogst is.

Je zult me bellen als je een probleem hebt en dan zal ik je helpen. Maar als je een echt groot probleem hebt, kun je een speciaal 3 cijferig nummer bellen en ik en mijn collega's zullen met spoed naar je huis racen om je te helpen, zonder eerst vragen te stellen. Je hoeft alleen maar te bellen en ik zal er voor je zijn. Het maakt niet uit of het dag, nacht, vakantie is, regent, onweert of sneeuwt. Soms moet ik in mijn werk mensen toespreken, baby's geboren laten worden en slecht nieuws brengen.

Ik ben degene die midden in de nacht aan je deur staat, een keer slikt en je vervolgens vertelt dat je geliefde die nacht niet meer thuis zal komen. De rest van mijn dienst vraag ik me dan af waarom ik dit beroep gekozen heb.
Mijn collega's en ik moeten spieren van staal hebben, humor hebben en de moed om voor het gevaar te gaan staan. Dat alles in 1 dag. We moeten reageren binnen een seconde en beslissingen nemen in een oogwenk en dan de rest van ons leven hopen dat we de goede beslissing hebben genomen in die ene seconde.

Zo niet, kunnen we worden gearresteerd voor het overtreden van de wet, aangeklaagd worden omdat we iemand's rechten hebben geschonden of erger.

Mijn werk vereist dat ik een eed afleg, dat ik mijn leven riskeer om dat van een ander te redden.

Wat ik doe? Ik ben politieagent.

Ik vraag weinig terug omdat het mijn werk is. Ik doe dit werk omdat ik van mensen hou en ik nog steeds de hoop heb dat ik degene ben die een beetje verschil kan maken.....

Met dank aan de voor mij onbekende schrijver