Koud geen zon en meel halen

Morgen moet het gebeuren, niet de afstand maar het weer zal ons parten kunnen gaan spelen, Rondje Texel, wat zal het worden. Vanmorgen heb ik voor de eerste keer dit jaar het gras gemaaid, gewoon de oude rommel weg en het nieuwe een kans geven. De temperatuur is achter het huis uit de wind en in de zon best schappelijk en omdat het maar klein is duurt de hele voorstelling maximaal 5 minuten. Als ik nog iets uit de garage wil halen breng ik de Quest meteen maar naar buiten ik ga straks toch een klein ritje maken. Met het naar buiten rijden is het weer hetzelfde als gistermorgen, de achterband staat weer leeg. Bij nader onderzoek is het een gaatje op een andere plaats  als gisteren en na nog wat onderzoek vind ik een heel klein stukje steen in de het “bed” naast het velglint, dat verwijderen en de band plakken. Als ik van huis ga is het kwart voor 11, een kwartier later dan ik van plan was. Eenmaal van huis had ik alle moed bijeen geraapt en zou rond half 12 in Zwaag zijn, bij Kees en Lucy langs die morgen 40 jaar getrouwd zijn en door omstandigheden het feest niet kunnen vieren met een deel van de familie. Weer een kink in de kabel, links voor is te slap een afloper of leegloper net hoe je dat wil noemen. Omdat ik nog maar net van huis was ben ik terug gegaan en heb thuis de band vervangen. Eindelijk echt op weg, als ik nu door zou gaan naar Zwaag kom ik daar onder de middag aan, niet doen dacht ik. Eerst naar Medemblik plakkertjes kopen bij de fietsenmaker en dan maar naar Wervershoof bij Ben en Riet aan, volop koffie en genoeg stof om over te praten. Vervolgens via Andijk en Enkhuizen langs de Provincialeweg, afslaan bij Blokker om bij molen de “Krijgsman” langs te gaan en een zak glutenvrij meel mee te nemen dan kan ik voor Tiny weer broodbakken. Uiteindelijk kom ik dan in Zwaag, Kees en Lucy feliciteren en na de gebak, ja geweldig hoor, weer naar Middenmeer, een rondje van iets rond de 70 km meen ik, koud en toch voldaan.  “’t Is effe wennen” dit weer zonder zonnetje.