Na regen komt zonneschijn

Deze week begon op maandagmorgen met een verjaarsvisite, richting “De Bangert”, waar Monique de jongste schoonzus haar verjaardag vierde. Zal ik met de auto moeten vanwege de regen, het werd een moment zorgelijk, de regen bleef maar vallen en aangezien ik nog steeds gek ben op mooi weer werd de keuze bijna bepaald door de weersomstandigheden. Maar gelukkig de buienradar gaf aan dat de laatste bui zo rond half 11 Middenmeer zou zijn gepasseerd. En dan is het besluit snel genomen, de fiets naar buiten en starten in de lichte regen, iets buiten de polder werd het droog en kon ik met volledig zicht mijn tocht vervolgen. Aangekomen op het juiste adres was er koffie met gebak en daar kun je gelijk weer 100 km op fietsen. Nou zo erg werd het niet, maar nadat de jarige in de Quest had plaats genomen en ik een paar foto’s had gemaakt met haar nieuwe Ipad 4 ben ik weer opgestapt en heb het ritje vervolg over de IJsselmeerdijk langs Enkhuizen enz. Bij de “aankomst” op de dijk was de zon er heerlijk bij en dat geeft meteen weer mooie plaatjes. Bij de groene “lichttoren” in de bocht ben ik even gestopt om een foto te maken vanaf het water en toen zag ik dat er in het bankje een tekst in het “Westfriese dialect “ is uitgebrand of gesneden. De volgende tekst is te lezen , “Kom koike we legge hier nag Noordse stienen rai an rai, kom zoetjesan wat dichterbai en leg je hand op moin, de are op je hart voel je wel ?” ( Kom kijken we leggen hier nog Noorse stenen rij aan rij, kom langzaam aan wat dichterbij en leg je hand op mij en de andere op je hart voel je goed ?) Het zegt mij niet alles maar het heeft iemand dagen werk opgeleverd zo moet je het maar bekijken. Later in Enkhuizen moest ik bij de haven om de “Drommedaris” heen en kon er niet onderdoor, daarbij viel mij op dat er een hele rij echte oude pandjes staan op de rand van de stad. In mijn volgende verhaaltje volgt nog wel iets meer over dit tochtje wat in totaal ruim 81 km is geworden.