Vandaag was het weer een echte zomerdag, geschikt om rondje
IJsselmeer te doen. Op tijd vertrokken om als eerste bij Bianca langs te gaan
in Oudemirdum, ze gaan binnenkort misschien met vakantie en als het minder “prettig”
weer is lokt het niet, zoals vandaag wel deed. De rit gaat weer als vanouds
hoewel er een behoorlijke wind staat op de dijk die ik volop tegen heb. In
Friesland daarentegen heb ik hem van achteren en het zoeft er weer over. Op de
dijk is het vrij rustig en de angst bekruipt me dat de brug aan de Friesekant
weer vast staat, wel mooi de gelegenheid om een foto te maken van het
IJsselmeer met een heerlijk helder zonnetje. Aan de andere kant gaan de auto’s
wel naar één baan dus het zit nog niet goed. Als ik in Oudemirdum kom is alles
vrij rustig maar als ik de fiets achteruit bij de achterdeur zet hoor ik Fleur
al roepen “Hoi opa, mama is achter” Fleur gaat een vriendinnetje ophalen uit
Koudum maar die weet de weg niet na de Galamadammen dus Fleur fietst haar
tegemoet. Bianca zit achter bij Gé en Theo en als ik om de hoek verschijn
breekt er even iets, ze heeft een flinke griep gehad en wat nare gevolgen er
achteraan waardoor de vakantie een beetje op losse schroeven komt te staan, ik
heb haar gezegd dat ze alles even van zich af moet zetten en gewoon met
vakantie gaan, ontspannen en je werk een tijdje laten rusten. Ze heeft de foto’s
van onze vakantie bekeken en na het zoveelste bakkie koffie ben ik weer verder
gegaan omdat ik “rondjeom” in mijn hoofd had. Net voor Nijemirdum amper 5 km
voorbij Oudemirdum kwam er een melktankauto achter me rijden en de chauffeur
heeft een tiental keren zijn luchthoren uit geprobeerd, maar omdat ik niet
reageerde ging hij nadat hij me was gepasseerd ook nog gevaarlijk slingeren, zeker
om mijn aandacht te trekken. Een paar kilometer verder moest hij aan de
linkerkant van de weg achteruit een erf op bij een boerderij en toen ik
passeerde stapte hij uit en wenkte me, ik ben netjes gestopt en heb gevraagd of
ik kon helpen, niet dus. “Waarom rij je op de weg dat is veel te gevaarlijk” “En
voor wie dan wel” vroeg ik “Nou voor ons, chauffeurs” ik heb toen uitgelegd dat
ik juist voor mijn eigen veiligheid op de weg reed want ik ben al een keer
bijna plat gereden aan de andere kant van Oudemirdum, toen reed ik wel op het
fietspad en kwam er ook een melktankauto voorbij die stopte en meteen achteruit
over het fietspad bij een boerderij het erf opreed en mij bijna te pakken had.
En wat denk je dat die “oen” toen zei “Dat doen wij tankwagen chauffeurs niet”
Ik heb maar gegroet en hem een prettige dag gewenst, de meeste vrachtwagen
chauffeurs hebben meer begrip voor de situatie als deze onbenul. Bij Lemmer
liep de zaak een tijdje echt vast, er was een ongeluk gebeurd op de
hoofdrijbaan en toen werd de parallelweg door alle soorten voertuigen als
vluchtroute gebruikt, landbouwtrekkers met machinerie erachter maar ook bussen
en vrachtwagens en dan loopt het vast en sta je een tijd stil, hoe ernstig het
allemaal was weet ik niet maar dat het kijkers trekt dat is wel zeker, ik zag
nog nooit zoveeel mensen in zwemkleding langs de weg en allemaal richting
ambulance en brandweer. Eenmaal weer op weg liep alles weer vlot en via
Emmeloord en de Ketelbrug kwam ik richting Lelystad. Er stond in het begin een
bord dat er werkverkeer zou rijden dus opletten, inderdaad bijna aan het einde
van de serie molens van de Nuon werd onderhoud gepleegd evenals aan de dijk
tussen Lelystad en Enkhuizen wat hier en daar voor flink oponthoud zorgde. In
Enkhuizen kon ik het niet laten om weer een beker softijs tot mij te nemen, ik
had er als maar dan 100 km zin in. Vanaf Enkhuizen nog een goeie 30 km en dan
ben ik weer thuis waar de teller voor vandaag met een klein stukje om, 209 km
aangaf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten