01 oktober 2013

Langs de dijk naar top techniek.









Vandaag rustig aan doen na de toer van gisteren, en inderdaad het is bij een bescheiden rondje gebleven. Na de nodige koffie omkleden en op weg, eerst aar Wervershoof en kijken of Ben en Riet thuis zijn. Riet is er alleen met zoon John die wat later naar zijn baas moet vandaag en zo zit ik weer aan het zoveelste bakkie “troost”. Na Wervershoof richting Andijk en bovenop de dijk richting Enkhuizen. Maar zoals gewoonlijk laat de natuur mij niet in de steek en maant mij tot een sanitaire stop, rekening houdend met de wind kan dat het best na “De Ven” achter de bomen onder aan de dijk en als je dan toch stil staat maak je gelijk een paar foto’s van de “Kabbelende golfjes langs het IJsselmeer”. Verder weer door Enkhuizen en daarna weer de dijk op richting Hoorn als ik in de buurt van het “Oma Mia bankje” kom zie ik dat het weer bezet is zoals zo vaak. Ik zie ook dat één of andere malloot er op zijn eigen wijze al tekst heeft opgezet, volgens de vertaalprogramma’s  zou er staan “We zouden het niet erg vinden als de lieve zon niet is ingesteld” slaat nergens op maar hij of zij is het in elk geval kwijt. Als ik weer verder ga is goed te merken dat ik flink voor de wind heb, het “vliegt” er over. Ik ga een klein stukje door Hoorn en heb al snel de weg naar Zwaag te pakken en even bij Leo en Riet aan te gaan. Die hebben het hartstikke druk, de nieuwe legerstede is bezorgd dus nog even flink aan de bak voor ze kunnen slapen. Na een glaasje fris ga ik weer verder en besluit ook nog bij Jan Geel aan te gaan, Jan moet nog een keer weg weet ik en misschien is het al zo ver. Maar nee Jan is thuis en Annie zorgt voor iets te drinken, we kletsen wat over dit en dat en als ik weer in de fiets zit hoor ik dat Jan bezig is met het bouwen van een T-Ford uit 1912 in miniatuur vorm maar alles zelf gemaakt, er zit niets aan wat al standaard kon worden gekocht alles van eigen materiaal en nagemaakt via de originele gegevens uit de boeken. Ik vind zoiets echt top, te bedenken dat Jan als banketbakker van school ging daarnaast gediplomeerd ijsbereider is enz. enz. en dan een technische knobbel die je niet voor mogelijk zou houden, maar hij maakt het alle keren weer waar. Dus uit de Quest en naar de werkplaats om een paar foto’s te maken. Thuis gekomen via het polderland geeft de teller voor vandaag precies 90 km aan, rustig ritje dus.

5 opmerkingen:

  1. Pe, je moet dat engels niet woord voor woord letterlijk vertalen, het betekent zoiets als " we zouden niet zoveel aandacht aan de zon schenken als hij niet onder zou gaan".

    Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  2. We zouden het niet erg vinden als de zon niet onder zou gaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ Wilco, ik weet niet of je wel eens in Scandinavie geweest bent, dicht bij de noordkaap maar daar wordt het dus nooit echt donker, hooguit een beetje schemer en dat verziekt je slaapritme al compleet, laat staan als het altijd daglicht is! En wij zij niet de enige levende organismen die het dagritme aanhouden, Ik denk dat je helemaal niet zo blij zou worden van een permanent schijnende zon ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. IJsland, dag en nacht licht. Ik kreeg er super veel energie van. We zetten wel eens om 2uur 's nachts de tent op. Had helemaal geen last ervan. Heerlijk, laat het maar licht zijn wat mij betreft. Ik wordt er gelukkig van!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mark en Wilco, jullie hebben beiden gelijk, het verziekt je slaapritme, maar net als Wilco vond ik het prima in het hoge noorden in de zomer! Waar de meeste noordlijk levende mensen meer last van hebben is van winterdepressies, het bijna constant donker zijn verziekt je dag/nachtritme natuurlijk net zoveel als constant daglicht. De meeste zelfmoorden vinden dan ook plaats in de winters. Nou heb ik uiteraard zelf al een verstoord ritme, dat krijg je na 30 jaar volcontinue diensten lopen.

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen