Als Fleur had gewild zat de eekhoorn in de Quest

Wat een prachtige dag vandaag, totaal geen wind wel zon en een hele nieuwe week voor de boeg. Vorige week zou ik al maar toen liep alles anders als we hadden verwacht en deze week begin ik dus maar met het programma van een week geleden, niet dat ik nou zo’n stevige planning er op na houd maar soms denk je dat je nog iets moet plannen, nou plan maar niet te veel, het leven maakt wel een planning voor een ieder de meespeelt op deze “aardkloot”. Als eerste maar even naar Oudemirdum op en neer, voor alle zekerheid toch maar even een klein berichtje gestuurd dat ik er in de loop van de morgen aan zat te komen. Goed dat ik geen tijd heb aangegeven want door een lekke band aan het eind van de Afsluitdijk werd het automatisch een beetje later. Ik was al een hele tijd niet lek gereden en toen het steeds zwaarder begon te rijden dacht ik eerst dat de conditie toch met de leeftijd afneemt tot ik bedacht dat een lekke band ook nooit snelheid bevorderend fietst, in de remmen knijpen en voelen, jawel hoor links voor was behoorlijk slap en toen ik de reserve er in had bleek die ook niet in orde dus nogmaals en dan ben je ietsje langer bezig dan normaal. Aangekomen in Oudemirdum de beide banden geplakt en onder het genot van een bakkie lukt dat altijd prima. Op de dijk maakte ik de eerste foto, de zon zat eraan te komen, nog niet scherp maar in de wolkenlucht toch een apart effect. Al kletsende vertelde Bianca dat de “huiseekhoorn” alle dagen langs kwam om nootjes enz. op mijn vraag “huiseekhoorn” vertelde ze dat tijdens de storm van Theo alle Amerikaanse eekhoorns waren ontsnapt en dat er een paar in de buurt bleven waarvan er één vrij brutaal of mak is, die geregeld aankomt en zo op je rug zit als je niet uitkijkt. Ik liep daarop een rondje over het erf maar zag nergens die eekhoorn. Toen Fleur even later uit school kwam zei ze ,  “Wacht maar even dan roep ik hem wel” toen ik vroeg komt hij dan echt zei ze, “Let maar op opa hij is er zo” inderdaad binnen een minuut liep het beestje rond, het ene nootje na het andere werd verschalkt en Fleur vermaakte zich prima met het beestje, het was nu eens een keer geen paard, ze is gek van alles wat met dieren te maken heeft, van groot tot klein. Op de terug rit heb ik onderweg nog een paar foto’s gemaakt langs de dijk in Friesland en op de Afsluitdijk van een “waterig” zonnetje, al met al was het vandaag weer een heen en weertje van 160 km onder super omstandigheden.