Zij zijn de dans ontsprongen denk ik.

Inderdaad het toch nog weer een “stuiptrekking”,  vorige week had ik me er eigenlijk al mee verzoend dat ik deze en volgende week wel kalm zou blijven door de Quest rust te gunnen, maar toen ik hem vanmorgen zag staan leek hij me fit genoeg om uitgelaten te worden en dan ga je zo weer met hem op pad. Eerst een paar boodschappen doen en dan meteen maar gaan want de berichten voorspellen harde wind en later regen. Wat voor ritje zal ik maken, eerst maar naar Wervershoof en bij Aad en Ans een bakkie doen en vervolgens even bij zus Margriet langs op Zwaagdijk. De zon is er nog wel een beetje bij maar het is allemaal maar net aan, de bewolking neemt al wel steeds meer toe maar het is nog droog. Ik ga verder over Zwaagdijk naar Bobeldijk en dan door naar Spierdijk, ik ben nu toch onderweg dus een paar meter meer of minder doet er ook niet toe. Als ik op de Obdammerdijk kom kan ik gelijk wel even bij Tom en Gerda kijken. Als ik een 100 meter voor hun onderkomen fiets zie ik dat er een heel aantal aan de “kerstdans” is ontsprongen, er lopen er in elk geval een heel stel langs en op de weg, allemaal natuurlijke “Kerstbouten” gevuld en wel met hun eigen natuurlijke onderdelen zoals hart lever longen enz. enz. gewoon levende kalkoenen. De “baas” van de club zette meteen zijn verenpak weer wat extra op om indruk te maken wat meteen weer een mooi plaatje op gaat leveren, stoppen en rustig de camera op het beestje richten. Als je dit van dichtbij bekijkt zou je toch nooit geen kalkoen willen eten, ingezoomd is het een monster met een “snotlip”. Bij Tom en Gerda doe ik het zoveelste bakkie koffie en net als ik wegga komt er een goeie kennis met een cadeautje voor Tom, waar een mens al niet blij mee kan zijn, in mijn ogen een roestige melkemmer en een net zo roestige melkbus. Ik ga verder voor de wind naar huis en bij thuiskomst is de wind al flink aangewakkerd en zijn er 66 km’s volgemaakt.