Ik heb nog een broodje voor je van 200 km

Abdij Rolduc

Eindelijk weer even de benen strekken in de goede zin van het woord, dus gewoon een stukje fietsen in de Quest. Het weer zit eigenlijk niet helemaal mee, het regent heel licht in de kop van Noord-Holland en aangezien ik nog altijd een “mooi weer” fietser ben is dat een beetje bezwaarlijk om van huis te gaan. Maar toch, na enige aarzeling, ben ik om gegaan. Bakkie koffie omkleden nogmaals op de buienradar kijken en dan toch de fiets uit de garage gereden. Ik ga maar niet te ver van huis en voor alle zekerheid kies ik een route die volgens de bewegende beelden van die zelfde buienradar ongeveer droog zal blijven. Ik heb goed gegokt of de buienradar was voor vandaag uiterst precies want het bleef overal droog. Via de Medemblikkkerweg ga ik eerst maar naar Medemblik om zo het rondje via de rand van het IJsselmeer rond te maken, dus straks naar Enkhuizen en vervolgens naar Hoorn. Als ik via de vaste route door Medemblik ga en voor de ophaalbrug kom is het enigszins verrassend dat alles is afgesloten en niet voor een paar dagen, het bord geeft duidelijk aan dat er t/m 28 maart geen doorgang mogelijk is, dus Wim geen koffie op het hoekje over de brug, wel als je eerst even om zou rijden. Ik ga dus ook even rond en maak ook een foto vanaf de andere kant en net als ik de camera weer heb opgeborgen passeert mij iemand op de fiets, een halve schuine blik omhoog en ik zie kennis “Hoi Piet” meteen stopt deze meneer en schudden wij elkaar de hand sinds, nou pakweg 15 jaar misschien nog wel langer. Even een kleine geheugens opfrisser, ooit woonde Piet Goverse ook in Middenmeer en was o.a. voorzitter van de fiets toer club toen nog “Toerclub Zuiderzee” en ik was toen secretaris waardoor wij elkaar vaak ontmoeten. Eén voorval uit die periode wat ik nooit vergeten zal was het volgende, samen reden we toen een toertocht in het zuiden van het land, start in Roozendaal, via Brabant en af en toe door Belgie naar Abdij Rolduc bij kerkrade in Limburg, daar overnachten en de volgende dag weer via een andere route terug. Omdat het af en toe wat op en neer ging en Piet die dag niet in zijn allerbeste doen was miste ik hem op een bepaald moment en toen ik terug reed lag Piet om zijn rug in het gras, “Pé ik ben uitgeteld laat mij maar liggen, ik heb nog wel een broodje voor je van 200 km” Achteraf hebben we er wel om kunnen lachen maar op dat moment leek het even zorgelijk. Piet moest verder voor een afspraak dus gingen we uit elkaar maar uitgepraat waren we nog lang niet want er is en was nog heel veel om over te kletsen, mogelijk komt er nog een keer een vervolg van onze ervaringen en niet alleen over de fiets. Ik heb mijn rondje vervolgd naar Enkhuizen en heb overal de dijk aangehouden en een laatste foto gemaakt van DE vuurtoren op de dijk bij het oma Mia bankje, het blijft met dit weer een grijze sombere vertoning. Na Hoorn binnendoor over de fietspaden en wegen naar Wognum enz. op naar huis in Middenmeer waar de teller voor vandaag  82,6 km aangaf, die ondanks de donkere “Blue Monday” weer een positief karakter had.