Niet naar Oudemirdum wel naar Oostzaan

Het was weer een keer raak, de planning ging overboord en de rit vond een andere indeling. Gisteravond was ik eigenlijk nog serieus van plan om vandaag naar Oudemirdum te gaan maar vanmorgen leek de zin er een beetje af en waarom dan wel zou je zeggen. Gisteren had ik nogal veel met stevige zijwind gereden en dat is niet mijn liefste windrichting, het trapt naar verhouding net ietsje zwaarder als wenselijk is en als ik naar Friesland ga heb ik met de aangegeven windrichting zowel heen als terug de Afsluitdijk weer de wind dwars op de Quest, dus niet doen. Dat geeft dan weer een ander “probleem” want waar zal ik dan nu even heen karren. Ik weet het, Tiny heeft vandaag “oppasdag” in Oostzaan dus net zo’n ritje voor vandaag. Ik ga na mijn boodschappen rondje meteen aan de bak, omkleden, koffiedrinken en alle spullen bij elkaar zoeken. Er staat een stevige wind maar daar waar ik hem recht van voren heb rijdt het gewoon lekker en na zo’n anderhalf uur sta ik in Oostzaan. Patricia werkt vandaag thuis en Tiny is bezig met alles wat voorhanden is en heeft zelfs nog koffie voor mij ondanks dat het al 12 uur is. Even later komen de jongens alle drie enthousiast uit school en samen wordt de lunch gebruikt. Ondertussen komt een collega van Patricia en samen trekken ze zich terug voor hun werk, samen met Tiny ruim ik de tafel af en maak me weer klaar voor vertrek. Op naar Middenmeer uiteraard via een grotendeels andere weg als heen, nu via   het Twiske. De brug die ik dan passeer blijft een merkwaardig bouwwerk, omhoog, omlaag naar rechts en naar links, alles is erin verwerkt. Het blijft een mooi natuurgebied “ ’t Twiske”, zonder meer. Als ik een groter gedeelte zonder bomen enz. oversteek zie ik dat de mollen ook overuren hebben gemaakt ’t stikt van de verse molshopen, er wordt dan wel gezegd dat het voorjaar eraan zit te komen, inderdaad nog een paar maandjes wachten. Ook het fietspad langs de spoorbaan naar Purmerend is opnieuw geasfalteerd, een hele verbetering nu geen springschansjes meer onderweg. Als ik eenmaal  op de Oostdijk fiets vliegt het er weer over en op een bepaald moment wilde ik nog naar de andere kant van het kanaal bij Hobrede maar gelukkig bedacht ik dit te laat en moest toen rechtdoor. Aan de andere kant werd hard gewerkt aan het maaien en opruimen van de oude rietschoot waarbij allerlei grote trekkers met werktuigen op de weg reden zodat er weinig ruimte overbleef voor fietsers enz. Het gaat allemaal als de bekende trein en na 111 km sta ik weer thuis, weer een ontspannen ritje door het Noord-Hollandse landschap.