Een paar kilometer extra

Dit weer geeft je vleugels, tenminste zo heb ik dat vandaag ervaren. Ik moet er vanzelf geen gewoonte van maken om elke keer als het weer zo mooi is, om dan gelijk maar zo’n rondje als vandaag weg te trappen want dan verval ik toch op termijn weer aan een nieuwe Quest. Vanmorgen op tijd vertrokken omdat ik naar Friesland zou gaan, ik wist dat Bianca thuis zou zijn dus even op en neer naar Oudemirdum. Maar omdat het weer echt aantrekkelijk was ben ik meteen maar rondje om gegaan, dus via Enkhuizen en Lelystad en dan wordt zo’n rondje wat anders dan heen en terug via de Afsluitdijk. Het angstigste stuk was bij de Enkhuizer scholen gemeenschap, heel veel leerlingen en heel weinig van dat volk is er wakker op zo’n “vroeg” tijdstip, op een bepaald moment reden ze links en rechts van me en dan komt dat volk je tegemoet, dood eng met betrekking tot aanrijding en schade maar goddank het liep allemaal goed af mogelijk hebben de uitlatingen mijnerzijds ietsje geholpen. Na Enkhuizen komt de dijk richting Lelystad, de wind viel me wat tegen maar als je een beetje doortrapt ben je de dijk zo over en is de wind verder je vriend omdat hij vanaf Lelystad van opzij en achter komt. Het is niet helder en als ik al redelijk naar het eind van de dijk ben zie je de brug met toren bij Lelystad nog maar nevelig in de verte. Bij de Ketelbrug staat een meneer met de nodige kijkers om de passerende trekvogels te “tellen”, hij was verder weinig spraakzaam want ik kreeg tenminste weinig respons op mijn opmerking “Telt U vogels die overvliegen” als antwoord “Ja” en verder bleef het stil. Na zo’n 110 km net na Lemmer ben ik toch maar even gestopt want sinds de Ketelbrug leek het wel steeds zwaarder te gaan, zou er een leegloper zijn, ja hoor rechtsvoor moest vervangen worden en later bleek het echt een heel klein pestgaatje te zijn, daarna ging het weer heerlijk licht en snel. Bij Bianca gaat de bouw van de vakantiewoning elke dag een stapje verder bleek wel en na de nodige koffie en een broodje was ik weer vrij snel klaar voor het vervolg. Toen ik was ingestapt en weg reed ging het keukenraam open, “Heb je het te warm” was mijn vraag “Nee Fleur wil de volgende keer in je Quest rijden” Nou dat kan nu ook en binnen de kortste keren stond ze buiten. Voorzichtig proberen maar ze mist de lengte hoewel ze voor haar leeftijd al behoorlijk groot is, even een klein stukje het pad op en neer. En opa moest nog meer foto’s maken net als hij binnen ook al had gedaan van die lieve kleindochter.  Alles in de zon maar het laatste stukje van de Afsluitdijk begon het toch al behoorlijk bewolkt te worden maar het bleef deze hele 204 km droog waarvan de meeste kilometers in de zon zijn afgelegd.