Alle dagen beleef je wel wat als je langs de weg bent en dan
ben ik nogal eens. Zo ook vandaag, het is tijd om bij zus Margriet langs te
gaan, de laatste paar keer was de “vogel” gevlogen maar ik heb nu de zekerheid
dat ze thuis is. Gisteren in het ziekenhuis geweest voor een operatie en
gisteravond weer naar huis dan zal ze vandaag niet op pad zijn verwacht ik.
Zoals gewoonlijk ga ik weer met een omweg, als je toch onderweg bent komt het
ook niet op die paar extra kilometers aan, en zo ging ik eerst, na de oversteek
bij de grasdrogerij, via het fietspad langs het natuurgebiedje waar soms een
paar mensen lopen die de hond uitlaten. Vandaag was het anders, ik was nog maar
net de hoek om toen ik een amazone met viervoeter gewaar werd. Heb ik dat nou
weer elke keer de “rot” paarden, mag ik eigenlijk niet denken, laat staan
zeggen, als je een dochter hebt die gek is van paarden en een kleindochter die
helemaal “hoteldebotel” is als ze bij die lieve beesten is, nou ja, voorzichtig
dan komt het vast wel weer goed. Langzaam kwam ik steeds dichterbij en had al
een paar foto’s op afstand gemaakt en na een voorzichtige passage bleek er
weinig aan de hand en heb ik de jongedame gevraagd of ze misschien de foto’s
wilde hebben en haar reactie was inderdaad zo dat ze dat wel leuk zou vinden.
Uit de Quest en meteen nog maar een paar maken, op een bepaald moment zei ze : “Misschien
ken je mijn vader wel, die heeft ook zo’n fiets” en wie is dat dan was mijn
vraag, “Matthijs Leegwater” en toen was het verhaal rond. Wie kent Matthijs nou
niet. En zo beleef je alle keren wel weer iets nieuws onderweg. Via het
Egboetswater ben ik uiteindelijk op Zwaagdijk aangekomen waar net broer Ben met
heel veel moeite op de fiets wist te komen na zijn bezoek aan Margriet, ik was
weer nieuw bezoek en zo zie je dat de familieband hecht is. Na deze stop ben ik
nog even via Obdam gereden waar ik tijdens een onderonsje met Gerda en de koffie
een Quest voorbij zag rijden, cremekleurig en oranje meen ik me te herinneren,
geen idee wie de berijder of berijdster was. Het laatste stukje naar huis weer
via de vaste route en dat bracht de score op 82 km.
Dag Pe,
BeantwoordenVerwijderenWederom een mooi stukkie en en aktuele zaak ,grappig dat het mijn dochter betrof.
Ook bedankt voor de moie plaatjes.
Groet Matthijs
Hoi Pe
BeantwoordenVerwijderenDie cremekleurige Quest met oranje onderkant was ik dus.
Groeten
Henk Brekelmans
Zwaag
Hoi Pe
BeantwoordenVerwijderenDie cremekleurige Quest met oranje onderkant was ik dus.
Groeten
Henk Brekelmans
Zwaag
Leuk denkt het paard. Dat rare ding dat ken ik, er zijn meerdere velomobielen.
BeantwoordenVerwijderen