Zon zee kleur en mist

Het is weer een feestdag, zon, zee en geen wind, zo is de dag van vandaag ongeveer te omschrijven. Welke kant zal ik opgaan, laat ik maar weer een keer via de noordkant gaan daar ben ik al een poos niet meer geweest. Dus op naar Den Helder, de zon is er af en toe al redelijk bij en dat maakt het allemaal weer een stuk mooier. Langs de Balgweg zie ik verschillende bloeiende bollenvelden, voornamelijk narcissen en hyacinten. Des te meer ik de “Marinestad” nader, des te minder zonnig het is en de mist wordt steeds dichter, zal ik doorgaan of een andere koers nemen, ik besluit om toch maar door te gaan als ik eenmaal aan de buitenkant rijd zijn er geen zijwegen en tegenliggers valt ook wel mee langs het water. Als ik bij de “Texelseboot” kom hoor ik wel een hele hoop lawaai van op en af rijdende auto’s maar zien doe ik niets, de bocht nemen en richting de vuurtoren en dan zie ik wel, of juist helemaal niet.  Ik heb het grote licht ingeschakeld, mochten er wel tegenliggers kome dan kunnen ze me zien hoop ik. Als ik de laatste bocht langs het Marsdiep heb gehad zie ik de vuurtoren, niet helder, maar het zicht wordt elke 100 meter beter. Via de vaste route ga ik door de duinen naar Grote Keeten, Callantsoog en Petten om daar de Hondbossche te nemen, het is laag water en er zijn bijna geen golven, hier en daar wandelaars en fietsers en op de strekdammen zie je wat meeuwen, het is rustig. Na Hargen nog maar een keer rechtsaf door de Schoorlseduinen,  op naar Schoorl. Van de Japanse Wagyu runderen zie ik weinig maar toch op het laatste stuk zie ik er nog één lopen. De zon is ondertussen heer en meester over zijn “onderdanen” en schijnt heerlijk, het leven is weer heel prettig op deze manier. Na Schoorl via de nieuwe fietsroute door de tunnel naar de andere kant van de snelweg en dan over de brug richting Middenmeer, even flink doortrappen en als ik thuis ben is er 106 km onder de wielen door gegleden.