Het kleinste huisje

De zon was weer behoorlijk aanwezig vandaag maar lang niet overal. Ik ging van huis met de opdracht van mijzelf om naar Zwaagdijk te gaan en bij zus Margriet poolshoogte te nemen van de situatie. De buien zouden vandaag sporadisch vallen, dus slechts hier en daar een kleine kans op hemelwater. Ik heb het geweten, het viel echt hier en daar en overal waar ik heenging, de kap had ik erop toen de eerste druppels vielen en het werd zo erg dat ik een handdoek om mijn nek heb geslagen om de wateroverlast een beetje binnen de perken te houden, mens, mens, wat ging het hard. Bij Margriet aangekomen was het allang alweer droog maar het voelde nog niet echt lekker, maar waarom zou ik klagen als je zus er uit ziet als een dood vogeltje maar toch de opgewektheid dat het straks allemaal weer beter is. Na dit bezoek toch nog maar een stukje “aanbreien” en in westelijke richting fietsen waar de lucht het helderst is. Ik heb onderweg geen buien meer gehad en kwam op mijn rondje door Schermerhorn waar het kleinste huisje staat. Heel toevallig is er a.s. zondag 24 augustus een dag voor iedereen als “vrienden van het kleinste huisje” waarbij om half 12 de eerste afvaart is om met de schuit naar de beeldentuin van Nic Jonk in Grootschermer te varen en daar een kijkje te nemen. Zo zie je maar onderweg kom je van alles tegen, het aparte bij dit kleinste huisje is de “poepdoos” die van oudsher op de waterkant is geplaatst, tegenwoordig is zoiets ondenkbaar ook in de polders is dus de voortuitgang merkbaar. Mijn tochtje van vandaag  gaat verder richting Alkmaar en voor ik echt in de stad kom sla ik af om langs “De Waard” richting Middenmeer te nemen waar ik na 88 km weer veilig binnen kom.