Hoe is het mogelijk, weer familie

Of de wereld groot of klein is doet er niet toe maar als je een grote familie hebt kom je altijd wel ergens iemand tegen. Ik had me voorgenomen om vandaag, vooral door het slechte weer, een verplichte rustdag te nemen, helemaal niet van harte maar als mooi weer fietser moet je toch wat schuiven met de planning, als die er al is. Ruim na de middag leek het toch een moment aanvaardbaar om even heen en weer te fietsen naar de sloop op het Microsoft terrein waar de boerderij en woning van de familie Muller hun langste tijd hebben gestaan. Vorige week was de sloop met het begin van de landbouwschuur en vandaag is het bijna allemaal vlak. Nadat ik een paar foto’s had gemaakt leek het nog steeds gunstig om wat verder van huis te gaan, hier en daar een donkere wolk maar ’t zal wel meevallen. Tot aan de vuilstort 3 km verder ging het nog en toen, zomaar uit het niets, een stortbui van heb ik jou daar, snel de schuimkap erop en geen 2 minuten later was het alweer over. Door Medemblik naar de haven en dan zo weer in noordelijke richting had ik in m’n hoofd, op de hoek neem ik dan een stukje voetpad om zo naar “De Meer” te gaan. Stoppen bij, “De beste stuurlui” een kunstwerk van Jan van Velzen uit Onderdijk, een foto maken en dan weer verder. Wel verder maar eerst een nieuwe kennismaking, nou ja nieuw, eigenlijk oude kennis die ik niet vaak ontmoet. Er kwam een echtpaar op het voetpad in mijn richting en de mevrouw stelde meteen voor om een foto van mij te maken met één en ander erbij zoals het kunstwerk en de Quest. Maar omdat ik al zat van die foto’s heb had ik daar niet direct behoefte aan. De meneer bekeek ik nog eens wat serieuzer en toen hij vroeg, “Kom jij uit Westfriesland” was dat voor mij genoeg om te vragen of hij ene Bakker was uit Medemblik. Inderdaad “Bertus” was zijn antwoord. “Dan waren jouw vader en moeder voor mij ome Piet en tante Gré, ik was getrouwd met Toos van oom Jan en tante Geertje” En daarmee was het ijs gebroken, een neef van mijn overleden vrouw met z’n vrouw Els, die ik al jaren niet meer had gezien, laat staan gesproken. Er volgde meteen een heel gesprek wat door tijdgebrek eerder werd beëindigd omdat ze op een afgesproken tijd elders moesten zijn. Ik heb na nog even voor Els te hebben geposeerd mijn rit vervolgd en ben langs de dijk richting Den Oever gereden wat niet helemaal is gelukt omdat er een afsluiting was ter hoogte van de Sluitgatweg. Een kort doch “vruchtbaar” ritje, zo ontmoet je weer eens andere mensen. Tot 2 keer toe moest de kap erop vanwege korte maar hevige buien wat resulteerde in een klein ritje van 43 km waarmee het totaal op de teller  nu op 67.272 km staat.