Hij doet 't weer.

Hij doet 't weer, moet ik nu zeggen, het nieuwe jaar is weer begonnen, maar niet, het is gewoon weer een jaar wat voor mij opnieuw begint omdat de kalender heeft aangegeven dat ik weer een jaar “wijzer” ben geworden, ze zeggen toch het verstand komt met de jaren. Laten we er maar over ophouden en het over het ritje van vandaag hebben. Omdat ik die bewuste dag, vorige week, extra visite heb gehad had één van de bezoeksters, in dit geval mijn dochter Bianca, haar sjaal laten liggen dus een uitgesproken smoes om die per fiets weer even in Oudemirdum te bezorgen. Het weer is goed en op tijd van start, nergens is er een “kop” te bekennen, geen wandelaars geen fietsers geen brommers alles lijkt uit gestorven. In Friesland langs de dijk kom ik voor het eerst tot het besef dat ik niet alleen op de wereld ben, er lopen heel wat schapen bovenop de dijk  en de eigenaar loopt er voor, het eerste leven. Ondertussen weet ik dat Bianca niet thuis is als ik daar aankom, ze is met haar schoonzus bezig een paard door het bos te laten draven maar rond de middag is ze er weer. Eerst had ik nog een beetje het gevoel dat ik wel even over de andere dijk terug kan gaan maar ik heb toch maar besloten om een klein ommetje te maken langs de Friese kust en zo weer naar Middenmeer te rijden. Het vakantiehuis(je) wat mijn schoonzoon samen met zijn vader in de vrije tijd neerzet ziet er van buiten al super goed uit en als het in de loop van dit jaar binnen klaar komt dan staat er een geweldig lux onderkomen voor de verhuur in het nieuwe jaar. Ik vertrek en ga richting Stavoren langs de dijk, eerst de “Klokkenstoel” bij Mirns en later het haventje van Laaksum wat wel genoemd wordt “de kleinste vissershaven van Europa” met de HL6 als enige nog overgebleven vissersboot, het houten restant heeft plaats moeten maken voor een stalen opvolger. Bij de “Klokkenstoel” sprak ik een paar mensen die uit de Achterhoek kwamen en de “Elfsteden tocht” in een aantal dagen gingen rijden op de tandem en bij het haventje waren twee dames die hetzelfde deden op de gewone fiets. De brug bij Hindelopen gaf even gelegenheid om wat heen en weer te lopen omdat er een hele serie zeilbootjes naar open zee wilden. Later op de Afsluitdijk kwam ik nog een echte auto tegen op het fietspad maar toen hij dichterbij was zag ik dat het een 45 km karretje was. Toen ik thuis kwam rond half 2 stond de teller op 173 km met een leuk gemiddelde ondanks mijn “zwerftocht” door de binnenlanden van Friesland.