Auto of fiets wat zal het worden.

Het wordt minder met mij zou je kunnen concluderen, gister een kort ritje en vandaag nog korter. Wees gerust, het had vandaag een oorzaak ik moest op verjaarsvisite naar zus Ria. Op een bepaald moment is het kiezen, zal ik met de auto gaan of toch maar met de fiets, het laatste heeft gewonnen en zo heb ik me omgekleed, niet direct in feestkledij maar gewoon mijn fietsplunje en dat zit net zo lekker. Ik ga voor de verandering maar een keer via Benningbroek en om via de Ganker in Nibbixwoud te komen. Daar zag ik een bordje staan met een tekst die de echte Westfries  (zoals ik er één ben) met genoegen leest. “Altijd aardbeien tijd” en dat is ook zo. Bij Ria is het al een drukte van belang, zussen zwagers enz. enz. En dan hoor je allerlei verhalen over wat er de afgelopen weken allemaal is gepasseerd en waar niemand ooit genoegen aan beleefd, behalve de personen die dit veroorzaken n.l. de inbrekers. Ria was met haar zoon, schoondochter en kleinzoon een weekje weg geweest en bij thuiskomst lag alles overhoop en waren er de nodige dingen ontvreemd. Bij zus Gerda en haar man Tom, die afgelopen weekend naar een 40 jarige bruiloft waren van zwager Aad en zus Ans, hadden soort gelijke onverlaten ook met stenen door de ruiten toegang tot de woning weten te krijgen en hebben daar hun best gedaan. Wat is er toch een hoop tuig op vrije voeten, de open grenzen spelen hier positief op in lijkt mij. Na enige tijd ben ik weer opgestapt en in Zwaag even bij Frans en Carin langs gegaan die niet thuis waren dus meteen door naar huis om de was binnen te halen voor het echt begint te regenen. In Lambertschaag gaat het groene kerkje nog even op de kiek en in de polder waar het land hier en daar wordt omgeploegd wordt druk gesleuteld aan de juiste afstelling van de 4 schaarploeg. Thuis zie ik dat het 51 km is geworden en dat de was op tijd binnen gehaald kan worden.