Natuur in zijn zuiverste vorm, van rund naar zeehond

Ik zag gisteren of vandaag in de krant een stukje staan met foto’s over de zandsuppletie langs de NH-kust en het leek mij ook wel weer een geschikt moment om mijn licht daar ook weer een keer op te steken. Deze keer maar eens niet volgens de “vaste” route maar gewoon in en afslaan daar waar ik een langere tijd niet meer heb gefietst. Ik ging van start via de kaal geschoren Brugstraat hier in Middenmeer, het zal nodig zijn maar het is nu wel een erg armetierig gezicht. Ik ga via Slootdorp naar Wieringerwaard en dan via de Zijperdijk richting  Groote Keeten om langs de duinen via Callantsoog richting Petten te fietsen. Bij St.Maartenszee neem ik de afslag door de duinen, achter het reactorcentrum om en kom zo in Petten. Het is mooi weer en langs de zee bij het begin van de Hondsbosschezeewering loopt en fiets heel wat volk en de meesten gaan in zuidelijke richting, op naar de zandsuppletie met tegenwoordig zijn zeehonden. Als ik het huidige eindpunt nader is het er “druk” van de fotografen iedereen wil de kans waarnemen om de zeehonden van wat dichterbij te bekijken en er zijn er genoeg. Doordat ik redelijk in kan zoomen met mijn camera zie ik er een hele hoop liggen en ook geregeld onderduiken alsof ze spelen met de golven. Ik vervolg mijn weg weer door linksaf omhoog te rijden en onderaan de dijk aan de landzijde rechtsom te gaan richting Hargen waar de strandjutter echt geen zicht meer heeft op zee, hij ziet alleen nog maar een zandberg voor hem. Iemand van Rijkswaterstaat gaf hier nog wat uitleg over de “slappe dijk” die nodig aan onderhoud toe was, vandaar deze grote aanpak met de nieuwe zandduinen. Richting Schoorl ga ik weer verder door de duinen en kom zo bij het eerste vee-rooster en zie deze keer weer heel wat Wagyou runderen lopen. De laatste keren zag ik nergens van die beestjes en meende dat ze allemaal al geslacht waren voor de super biefstukken tegen nog “superder” prijzen, maar er lopen er nog zat. Diverse foto’s tonen dit aan en ik moest op een bepaald moment maken dat ik weg kwam want er was er één zo vrij om mij van achter te “bespringen” dus snel de camera gedraaid en hopen dat hij of zij er op staat. Na Schoorl weer verder richting Middenmeer en als ik daar weer ben gearriveerd staat de teller op 91 km, gezond en ontspannen wel te verstaan.