Rondje "De Woude"

De kop is er af, een veel gehoorde uitdrukking als je ergens opnieuw aan begint. Inderdaad wij , ik en velen met mij zijn vandaag weer aan een gewone normale week begonnen. Ja wat is normaal, ik bedoel een week zonder onderbreking van Kerst of Nieuwjaar, weer gewoon lekker alles kunnen doen wat je graag doet en dat is dan bij mij vaak een klein rondje fietsen. Wim (Schermer) had een tijd geleden al eens aangegeven, “Pe, kom gerust weer eens langs” en het leek me vandaag de juiste gelegenheid om dat te doen, ze zijn net Opa en Oma geworden van hun eerste kleinkind, een stamhouder zelfs, dus dat is een felicitatie waard. Het weer is zonder meer somber, geen wolk te zien alleen een grijze massa boven, mogelijk is het één grote wolk, in elk geval geen lekker weer maar toch gaat het ritje zonder schuinkap en dat is nog prima te doen. Van huis richting De Woude is standaard zo’n 43 km meen ik en op dat hele stuk kom ik geen fietser tegen, 2 keer iemand met een hond en één persoon op skeelers, ’t is te koud denk ik, waterkoud dat zal het zijn. Goed ik heb er lekker de gang in als ik inderdaad na 43 km bij de familie Schermer voor de deur sta. Nog niet uit de fiets opent Marian de deur, ik had al gezien dat de auto niet op zijn plek stond dus concludeerde ik dat Wim niet aanwezig zou zijn. “Hij is er niet” vroeg ik aan Marian, “Nee maar je kunt evengoed wel even een bakkie doen” . En zo zat ik met Marian aan de koffie die vertelde dat Wim samen met Arnold bezig was dus dat is vandaag en misschien nog wel een paar keer, zweten voor Wim. Ik ben maar heel kort gebleven omdat ik meteen weer door ben gegaan naar Tiny in de “Zuidoost”, het kon allemaal net want ik weet dat ze maandagmiddag fanatiek tennist als een jonge meid rent ze over de baan. Vanaf de “Zuidoost” naar Middenmeer is nog zo’n 40 km en bij Tiny stond de teller op 60 km rond,  dus dit werd weer een verdienstelijk rondje van net 100 km. Onderweg maak je dan, ondanks het sombere weer, hier en daar een foto. Eerst een stelletje halsbandparkieten die volop in het zuidelijke deel van Noord-Holland rond vliegen en een paar keer een plaatje op de Westdijk richting Oosthuizen en  om af te sluiten met een foto van de weg die volgens eerder gegevens a.s. maandag de 12^e pas afgesloten zou zijn maar nu al geblokkeerd is. De GPS is onderweg ”te koud of te moe” geworden en heeft na De Woude “de pet aan Maarten gegeven”, vandaar die enkele lijn van de heenreis.