Ik had moeten luisteren maar ging toch van start

Voorop langs de Schagerweg

Kees en Sebastiaan volgen

Tussen Kolhorn en Barsingerhorn

"Het" station van Barsingerhorn

Mooi geel is niet lelijk ......nou ja.

Schuilen in de tunnel terwijl de hagelstenen langs vliegen

Oude-Niedorp met die slechte lucht op de achtergrond

Blauw voor mij maar ondertussen is helder blauw al weer achter mij

De dag is weer ten einde m.b.t. een stukje fietsen en die is weer heel anders verlopen als in de planning zat. Gisteravond kreeg ik een telefoontje van Kees van Hattem, hij zou vandaag samen met Sebastiaan Talsma een ritje maken naar George Krüg in Wieringerwerf en de vraag was of ik ook mee ging. Op dat moment had ik nog andere plannen maar vanmorgen waren die gewijzigd dus dacht ik , Kees even bellen dat ik wel mee zou gaan. Helaas ze waren al weg vertelde Marian, de beide mobiele nummers nog genoteerd en proberen te bellen maar daar werd niet op gereageerd, dan maar omkleden en richting “De Waard” fietsen. Bij de rotonde aan het eind van de Alkmaarseweg kwam ik ze tegen en samen zijn we toen naar George gereden in Wieringerwerf. Helaas George was enigszins buitenspel, hij had zijn arm uit de kom gehad en dat zat wel weer op zijn plaats maar nog niet voldoende hersteld om in en uit de Quest te kunnen “klimmen”, dus na diverse bakken koffie op naar “een route” die Kees in gedachten had. En zo reden we langs Middenmeer richting  Kolhorn en Barsingerhorn om daar even te stoppen bij het “oude stationnetje”. Daarna richting De Weel om halt te houden voor de rood-wit geblokte slagbomen waarachter een geel voertuig langs moest wat veel harder is en gaat als een Quest, hij mocht graag voor, wij wachten wel even. Via allerlei omwegen kwamen we bij huize van Hattem en weer heb ik geconstateerd dat ik blij ben dat ik niet in “De Waard” woon, wat een ongelukkige samenstelling van huizen en wegen met omwegen en verkeersremmers zelfs voor een Quest. Sorry voor de mensen die blij zijn met het “Land van de Zon” en het “Park van Luna”. Bij Marian hebben we genoten van koffie en/of  thee met iets erbij wat heerlijk was. Op een bepaald moment bekeek Sebastiaan de “Buienradar” en stelde vast dat het eraan zat te komen. Inderdaad een zeer zwarte lucht, en meteen dacht ik dat ik die wel voor kon blijven als ik meteen zou vertrekken. Snel in de fiets en met de wind in de rug tot aan de tunnel, stoppen de schuimkap er uit gehaald omdat het toch wat griezelig begon te worden en voor ik weer in de fiets zat vlogen de hagelstenen langs mij door de tunnel. Wachten tot het over is en dan weer verder, het was de enige mogelijkheid, wat ging het hard voor een poosje. Toen het bijna droog was ben ik verder gegaan en in Oude-Niedorp ben ik nog even gestopt om de Quest in de bloemetjes te zetten en meteen maar een foto van de “mooie” blauwe lucht die mij had ingehaald op dit ritje van 86 km.