De kop is er af, de training is gestart. Niet door dat enorme
mes hoor, dat lag vorige week op de weg
in Frankrijk en sprong op doordat er een auto overheen reed en heb het toen
maar opgeraapt, er zat geen bloed aan dus ’t zal wel niet voor verkeerde
doeleinden zijn gebruikt was mijn gedachte. Ja het is te merken dat ik 25 dagen
niet heb gefietst met de Quest, wel met de “huistuinenkeukenfiets” een beetje
op en neer in Frankrijk, maar dan gebruik je toch andere spieren. Aan het eind
van de rit voelde ik af en toe al een beetje kramp, dus in de komende dagen
maar weer flink oefenen dan komt het vanzelf weer goed. Omdat ik dit probleem
al een beetje voelde aankomen ben ik maar niet meteen naar Oudemirdum gereden
en heb het bij een buurtritje gehouden en dat is dan op en neer naar Tiny en
met een kleine omweg weer terug. Er viel weinig te beleven onderweg maar tussen
Zuidoostbeemster en Oosthuizen passeerde ik zwager Co op de racefiets, het ging
in een flits en ik zag het te laat anders was ik wel gestopt. Aangekomen bij
Tiny even kletsen en de nodige koffie naar binnen werken om weer vrij vlot
verder te gaan, deze keer via Edam en Volendam. En heel toevallig passeerde ik
weer zwager Co en weer zonder te stoppen, helaas volgende keer beter. Dan via
Obdam bij Tom en Gerda langs maar daar was het allemaal gesloten dus op naar
Middenmeer. Bij de oversteek van de A.C.de Graafweg naar de Langereis reed ik
gelijk over met een meneer die op een TREK reed en meteen een opmerking maakte
over de Quest zo in de trant van “Ik haal die dingen op in Roemenië” en dan
volgt er meteen een praatje, hij is chauffeur bij de firma v.d. Heerik uit
Broek op Langedijk en om de twee maanden brengt hij hulpgoederen naar Roemenië
en neemt dan de body’s mee terug naar Dronten, zo zie je maar met een Quest “beleef”
je altijd wel wat. Ik maak de laatste kilometers vol naar Middenmeer en zie dat
ik het gemiddelde net op 30,1 km p/u heb weten te houden over 108 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten