Heel even ging ik mijn neus achterna.

Vandaag is mijn schoonzoon jarig, 50 jaar alweer,  het feestje is vorige week al gevierd maar uit goede gewoonte ben ik er vandaag toch nog maar even heen gefietst, hij zal wel naar zijn werk zijn maar Bianca is in ieder geval wel thuis. Op naar het “Frieseland” dus, toen ik op de thermometer keek gaf die 4,5 graden aan dus dan voor het eerst de lange fietsbroek maar opgezocht, niet te gek maken. Ik heb heen alles schuin zij en tegen wind, de vorm die het snel fietsen het meest benadeeld, liever recht tegen de wind in dat gaat veel beter. Bij Bianca aangekomen is er meteen koffie met appelgebak en slagroom, een echte fietsversnapering als je opsteekt . We kletsen over van alles en nog wat en nadat ik een broodje heb gegeten ga ik weer de andere kant op maar omdat het mooi weer is neem ik een stukje de buitenkant waardoor het ritje wat langer zal worden maar dat geeft niet. Ik ga linksom van het pad af en kom via de dijk in Laaksum 4 huizen en een schuur met wat bomen en toen was ik daar voorbij, de “Vissershaven”. Bij het “Rode Klif” krijg ik wat extra snelheid als ik naar beneden rijd en via Stavoren en Hindeloopen kom ik later weer op “eigen” terrein en besluit om nog een klein ommetje in te lassen. Op dat stukje door de landerijen ging ik heel even mijn neus achterna en jawel hoor daar reed hij, de grote mestverspreider. Bij Den Oever waar werd gespuid waren een paar mensen bezig met metingen denk ik, “lekker” in een klein rubberbootje tegen de kolkende massa in. Het laatste stukje ging door de rand van het “Robbenoordbos” langs de A7, de brug zal voor het einde van dit jaar ook worden vervangen dus opletten wanneer dit fietspad dicht is. Na 174 km sta ik weer thuis en tot mijn verbazing geven de teller van de fiets en de GPS precies de zelfde afstand aan, 174,35 km van het retourtje Middenmeer-Oudemirdum- Middenmeer met een kleine omweg.