Onderhoud van de body

Daar gaan we weer, kort maar krachtig. Met alle kilometers die ik in deze Quest 402 heb afgelegd, al bijna 91.000 km, gaat het gelukkig meestal goed maar toch is het nodig om de body een keer een opknapbeurt te geven. De laatste keer dat ik over de Ketelbrug ging kreeg ik in de “afdaling”, toen ik iets van een 65 km op de teller zag staan, een lichte aanvaring met,  waarschijnlijk een meerkoet,  die onder de vangrail vandaan kwam. Niets aan de hand met mij en de fiets, jammer van het arme beestje. Maar later zag ik toch lichte averij en dat stoorde mij enorm. Nu zit Jan Reus redelijk dichtbij in Enkhuizen, en Jan is specialist op het gebied van kunststoffen in het algemeen, of het nu om reparaties van carbon of polyester gaat. Na overleg met Jan zou ik hem begin mei ter verfraaiing bij hem afleveren dus zodoende was het ritje van vandaag enkele reis Enkhuizen en over een week zien we wel weer dan kan alles in rustig tempo in de juiste staat worden terug gebracht. Dus even geen verhaaltje en foto’s van mijn ervaringen onderweg, van morgen zag ik nog wel dat ook de “telefoonversterkers” onderhoud nodig hebben, de man was echt zo vrij als een vogel daar bovenin en in Opperdoes staan de eerste aardappels de “Opperdoezerronden” alweer boven de grond ondanks dit koude voorjaar.

"Koningsdag" met hagel en regen.

Gefeliciteerd met onze grote “Baas”, met verjaardag heb je eigenlijk recht op redelijk goed weer maar onze koning treft het niet en wij zijn zodoende ook de klos. Vanmorgen eerst de fiets van binnen en van buiten schoon gespoten en vooral de wielbakken.  Ik had het filmcameraatje op de fiets gezet en dacht onderweg hier en daar een glimp van de feestelijkheden te kunnen filmen, nou mooi niet er was nergens wat te doen, zelfs in Opperdoes waar men alle jaren het hele dorp op z’n kop zet was niets te zien. In Midwoud is het ook rustig en de bollenvelden bloeien daar ook volop met het kerkje op de achtergrond ook in de dorpsstraat staan een paar mooie “bloeiers” langs de weg. Dus toen maar via Blokker even naar zus Ria, een bakkie doen en dan verder. Door Schellinkhout naar de dijk, de eerste bui komt eraan en ik ben zelfs gestopt om de schuimkap erop te doen om hem na 1 km alweer op te bergen. Maar op de dijk langs het IJsselmeer gaat het pas echt te keer, de eerste hagelstenen nam ik voor lief maar toen mijn shirt wit begon te worden ben ik gestopt en voor de tweede keer de kap erop gezet. In Enkhuizen smaakte de kibbeling weer voortreffelijk om vervolgens weer via de buitenkant op de dijk naar Middenmeer te fietsen. Op Andijk bij de jachthaven zie ik een tweede “Vliegpaal” staan even stoppen en lezen op het bord dat hier 8 levens verloren zijn gegaan eind 1944 voor onze vrijheid. Bij Medemblik komt net een “cruiseschip” aan, redelijk van formaat zoals ik dat als leek beoordeel. De teller is voor vandaag gestopt op 87 km met een paar hevige hagelbuien. 

Bloemen en zwanen

Rondje van 51 km

Op 1 km van huis bij Middenmeer

De ergernis die je bijna elke dag moet ervaren, fietsers zijn bijzaak..

Als hij maar niet de tak afzaagt weer hij op zit

Bollen en vee echt Hollands

Naast het vorige perceel

Broedende zwaan 1

Broedende zwaan 2

Broedende zwaan 3

Langs alle wegen bloeiende bollenvelden

Broedende zwaan 4

Bloeiende fruitbomen

In de bocht langs de Cultuurweg

Ook in diezelfde bocht als bovenstaand.

Alles is wat het weer betreft in een mineur stemming, het is koud en dat klopt, het waait hard en dat klopt niet helemaal, het regent en hagelt af en toe en dat heb ik niet ervaren vandaag, om kort te gaan het valt wel mee. En zo ben ik tegen 11 uur van huis gegaan, een klein stukje was de bedoeling en dat is het ook geworden. Richting Obdam en dan met een ruime bocht weer naar huis. Opvallend veel bollenvelden die in bloei staan en omdat het altijd mooi is nog maar een paar foto’s in die categorie. Wat me bovendien is opgevallen, op een afstand van hooguit 5 km passeerde ik 4 broedende zwanen, ik heb al meer gezegd dit wordt de volgende plaag na de ganzen, de natuur gaat zijn gang ook de fruitbomen beginnen te bloeien. En dat alles op een stukje van 51 km.

En toen was hij weer fluister stil

140 km 

Versleten rubberringen van het kettingwiel onder de stoel

Een mooi gewas

Als het gras gemaaid is

Handbediening eerst hij

..... en toen zij.

De mannen uit Alkmaar goed voor 100 km

Concurrentie met elektrische ondersteuning 

Het is vandaag een dag waarop er heel veel werk verzet kan worden, niet te warm veel zon en allemaal blije mensen om me heen, nou ja om me heen ik ben maar alleen op dit moment maar je weet nooit wat je onderweg allemaal weer tegen kan komen. Ik zal eerst de rubberringen vervangen die om het kettingwiel zitten er komt de laatste tijd wat meer lawaai onder uit de fiets, een klusje van 10 minuten. Het plan is om bij Tiny het gras te maaien en te verticuteren dus op tijd naar Zuidoostbeemster. Ik weet dat ze niet thuis is maar ik red me wel, het maaien valt tegen, de Beemster klei is nog erg nat en met enige moeite kom ik rond met de maaier. Het verticuteren wordt niks dan moet het eerst goed droog zijn dus besluit ik om dan maar een “cadeau rondje” te gaan fietsen, de dag is nog jong. En zo ga ik richting Kwadijk en Edam om met een ommetje over de Monnickendammmerjaagweg in Volendam de dijk op te fietsen, de naam van die weg is bijna net zolang als de weg zelf. Ik weet dat het over “De Dijk” in Volendam voorzichtig en langzaam gaat, geen punt auto’s rijden hier niet en gevaarlijk is het zeker niet. Een perceel tulpen dat mooi rechtop staat en de naam van “Lustige Witwe” draagt neem ik toch nog maar even mee. En zo ga ik langs de dijk richting Hoorn, via mijn vaste route kom ik bij de ophaalbrug, nog nooit heb ik die omhoog zien staan en nu dus wel, nog helemaal met handbediening, twee “brugwachters” een meneer en een mevrouw wisselen elkaar af en zo sta ik even te wachten en toen het me lang genoeg had geduurd ben ik maar omgereden. Op de dijk richting Enkhuizen passeer je af en toe een fietser of wandelaar ook twee mannen op de racefiets haal ik in. Hier blijkt het enorme voordeel van de Quest, tegenwind is 36-37 km helemaal geen punt en zo “vlieg” ik de heren voorbij om ze later in Enkhuizen bij de visboer nog even te spreken. Ze komen uit Alkmaar en maken een rondje van 100 km, de man die op de dijk tegen de wind in op kop reed gaf aan het onvoorstelbaar te vinden dat ik met zo weinig inspanning hun voorbij ging alsof ze stil stonden. Ik heb het laatste stukje naar Middenmeer nog even onderbroken in Andijk, daar zag ik een oude schoolmaat, Piet Schuitemaker, langs de weg zijn grasmaaien en omdat het met Ria, zijn vrouw,  verre van rooskleurig is ben ik even gekeerd en van de dijk af gestopt, we hebben even staan kletsen. Ondertussen zag ik de mannen uit Alkmaar op de dijk langs gaan. Thuis gekomen stond de teller voor vandaag op 140 km en op de GPS was het 180 meter meer. De totaalstand is nu 90.700 km met deze Quest.

Alles laten staan in Oostzaan

Heel veel later als gewoonlijk toch nog een verslagje. Het was vandaag “klussendag”, op en neer naar Oostzaan en daardoor komt dit verhaaltje wat aan de late kant. Bij Hoorn wordt nog steeds hard gewerkt aan de vernieuwde “Westfrisiaweg” en dan moeten er hier en daar wat palen in de grond voor de nodige viaducten. En bij Oosthuizen werden net de Limousines voor het eerst buiten gelaten, ik heb ze nog nooit hard zien lopen maar nu dus wel. Aangekomen in Oostzaan was er koffie en daarna even een paar klusjes aan kant maken, een band op spanning brengen omdat er een z.g. autoventiel in zit is geen probleem hier en daar iets vast schroeven en dan een bureau in elkaar zetten, maar eerst een stapelbed demonteren en naar beneden brengen. Tussen een hapje en een drankje door is alles op z’n pootjes terecht gekomen en kan Bram t.z.t. aan de studie. De fietskleding die ik verwisseld had ging in de fiets en ik kon weer op  weg naar Middenmeer, niets aan de hand totdat ik een foto wilde maken van een blauwe reiger die zijn gevangen vis niet weg kon krijgen. Helaas mijn beide tassen met portemonnee, sleutelbos, telefoon en uiteraard ook mijn fototoestel stonden nog in Oostzaan en om dan om te keren als je al halverwege bent. Doorrijden en er vanuit gaan dat de buurvrouw thuis is om mijn reserve sleutels daar op te pikken, het is allemaal gelukt en Tiny heeft mijn spullen meegenomen naar de “Zuidoost” waar ik ze net heb opgehaald en zodoende toch nog een verhaaltje na 107 km met de Quest

Op en neer naar "Het Paard"

Alle dagen zijn feestdagen voor mijn gevoel, weer zo’n heerlijk ritje gemaakt. Als eerste vanmorgen de stofzuiger uitgeprobeerd in huis, ik kan jullie gerust stellen hij deed zijn werk nog voortreffelijk. En vervolgens de beloning, omkleden na een bak koffie en op naar Blokker, naar zus Ria, haar man zou 70 zijn geworden maar is helaas enkele jaren geleden onverwacht overleden dus zo’n dag heeft een apart plaatsje en dan mijn rondje “afmaken” . Ja en wat is dan afmaken als je vanaf Middenmeer net in Blokker zit, het is een ietsje uit de hand gelopen laten we het daar maar op houden. Toen ik in de fiets stapte was er een duif die versterkende middelen zocht om weer thuis te komen, hij had genoeg ringen om de poten. En toen ik na Blokker bij “De Hulk” reed zag ik dat de weg weer open was, het viaduct is opgeruimd en wordt vermalen. Ik kreeg in mijn hoofd om rondje Marken te doen het is zulk mooi weer en dan moet je genieten. Ik neem de weg vanaf het dorp richting “Het Paard” de rechterkant langs het water is slecht voor je botten en de fiets en later linksom is redelijk tot goed, een lekker rondje. Het is hier en daar druk maar met een omweg weet ik de drukte mooi te ontwijken en kom zo weer op de doorgaande weg naar het “vaste land”. Als ik later door Monnickendam ga stop ik bij het standbeeld van de monnik en vraag aan een inwoner van Monnickendam wie of wat dit beeld voor betekenis heeft. Het staat er sinds 2013 en de eerste bewoners van Monnickendam waren volgens de overlevering monniken, dus dit moet één van de eerste bewoners voorstellen, gewoon een monnik  naar de naam van deze plaats, Monnickendam. Ik ben “gerust gesteld” met deze kennis en vervolg mijn rit, achter Schardam ben ik nog even gestopt en heb een foto gemaakt van het in aanbouw zijnde gemaal met alles erop en eraan. Op de laatste foto tot slot is op achtergrond het niet in gebruik zijnde kerkje van Schardam nog te zien. Als ik thuis ben heeft de teller er voor vandaag weer 140 km bij gedaan, het blijft leuk.