Heel veel later als gewoonlijk toch nog een verslagje. Het was vandaag “klussendag”, op en neer naar Oostzaan en daardoor komt dit verhaaltje wat aan de late kant. Bij Hoorn wordt nog steeds hard gewerkt aan de vernieuwde “Westfrisiaweg” en dan moeten er hier en daar wat palen in de grond voor de nodige viaducten. En bij Oosthuizen werden net de Limousines voor het eerst buiten gelaten, ik heb ze nog nooit hard zien lopen maar nu dus wel. Aangekomen in Oostzaan was er koffie en daarna even een paar klusjes aan kant maken, een band op spanning brengen omdat er een z.g. autoventiel in zit is geen probleem hier en daar iets vast schroeven en dan een bureau in elkaar zetten, maar eerst een stapelbed demonteren en naar beneden brengen. Tussen een hapje en een drankje door is alles op z’n pootjes terecht gekomen en kan Bram t.z.t. aan de studie. De fietskleding die ik verwisseld had ging in de fiets en ik kon weer op weg naar Middenmeer, niets aan de hand totdat ik een foto wilde maken van een blauwe reiger die zijn gevangen vis niet weg kon krijgen. Helaas mijn beide tassen met portemonnee, sleutelbos, telefoon en uiteraard ook mijn fototoestel stonden nog in Oostzaan en om dan om te keren als je al halverwege bent. Doorrijden en er vanuit gaan dat de buurvrouw thuis is om mijn reserve sleutels daar op te pikken, het is allemaal gelukt en Tiny heeft mijn spullen meegenomen naar de “Zuidoost” waar ik ze net heb opgehaald en zodoende toch nog een verhaaltje na 107 km met de Quest
Ik begon na mijn 65e met deze verslavende hobby. Op 26 november 2023 reed ik 18 jaar met een Quest en heb in die periode 258.738 km afgelegd en nog steeds met heel veel plezier, laat je nooit weerhouden dat leeftijd een beperking is. Gemiddeld reed ik 14.105 km per jaar en geen kilometer met tegenzin, alle keren genieten en het is de beste manier om fit en gezond te blijven. Bovendien hoop ik dit nog jaren vol te houden. WIE ZOEKT KENT DE QUEST NIET, WIE DE QUEST KENT ZOEKT NOOIT MEER
20 april 2016
Alles laten staan in Oostzaan
Heel veel later als gewoonlijk toch nog een verslagje. Het was vandaag “klussendag”, op en neer naar Oostzaan en daardoor komt dit verhaaltje wat aan de late kant. Bij Hoorn wordt nog steeds hard gewerkt aan de vernieuwde “Westfrisiaweg” en dan moeten er hier en daar wat palen in de grond voor de nodige viaducten. En bij Oosthuizen werden net de Limousines voor het eerst buiten gelaten, ik heb ze nog nooit hard zien lopen maar nu dus wel. Aangekomen in Oostzaan was er koffie en daarna even een paar klusjes aan kant maken, een band op spanning brengen omdat er een z.g. autoventiel in zit is geen probleem hier en daar iets vast schroeven en dan een bureau in elkaar zetten, maar eerst een stapelbed demonteren en naar beneden brengen. Tussen een hapje en een drankje door is alles op z’n pootjes terecht gekomen en kan Bram t.z.t. aan de studie. De fietskleding die ik verwisseld had ging in de fiets en ik kon weer op weg naar Middenmeer, niets aan de hand totdat ik een foto wilde maken van een blauwe reiger die zijn gevangen vis niet weg kon krijgen. Helaas mijn beide tassen met portemonnee, sleutelbos, telefoon en uiteraard ook mijn fototoestel stonden nog in Oostzaan en om dan om te keren als je al halverwege bent. Doorrijden en er vanuit gaan dat de buurvrouw thuis is om mijn reserve sleutels daar op te pikken, het is allemaal gelukt en Tiny heeft mijn spullen meegenomen naar de “Zuidoost” waar ik ze net heb opgehaald en zodoende toch nog een verhaaltje na 107 km met de Quest
Geen opmerkingen:
Een reactie posten