Hoe kort is kort, ik had voor vandaag een klein ritje op het
verlanglijstje, alleen even op en neer naar Wervershoof. Ben en Riet hebben
vandaag een huwelijksjubileum en daar moet ik dan wel even naar toe. Omdat er
gezien de gezondheidssituatie veel onzekerheden zijn wordt één en ander niet
aan de grote klok gehangen. Desondanks heb ik genoten van koffie met gebak, een
topontmoeting. Als ik weer opstap besluit ik om toch maar een heel klein
ommetje te maken en zo kwam ik langs wat bollenvelden en ging ik via het “Weelenpad”
een beetje kris kras op Middenmeer af. Via een smal bruggetje verlaat ik dit
gebied en via Zwaagdijk neem ik ook het Egboetswater nog mee. Dan dwarsveld
over een fietspad naar Twisk waar ik de gele bloeiende tulpen nog net op een
foto kon zetten want de “kopmachine” was volop in gebruik en er zal vanmiddag
niet veel meer over zijn van de bloemen. Het laatste stukje over het fietspad
langs de Flevoweg passeerde ik een mevrouw die me als het ware terug riep, “Hoi
Pé” dan ga je in de remmen en zie daar de vrouw van een vroegere collega,
Tootje Boutkan. Ze was met Peter naar het ziekenhuis geweest voor een controle,
samen met de auto heen en zij met de fiets terug. Peter heeft chronische
leukemie, maar het gaat momenteel vrij aardig met hem. We hebben later even
staan kletsen en van die gelegenheid heb ik gebruik gemaakt om een “nettere”
foto te maken. En zo kwam ik weer thuis zonder regen of hagel, maar wel de
nodige onweersklappen gehoord, na 60 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten