Een koel ritje.

Het ritme zit er weer redelijk in, de standaard gewoonten volgen elkaar weer in rap tempo op en als de plichtplegingen in huis aan kant zijn staat de Quest alweer te popelen om uit gelaten te worden. En dus ook vandaag, even op en neer naar de Zuidoost deze keer via de Alkmaarseweg en Aartswoud enz. in Aartswoud stop ik even voorbij een oplegger met hele grote en lange DIN-balken die waarschijnlijk gebruik gaan worden in de Westfriese-stolp die slechts overeind blijft staan op het vierkant en wat stutten. Het is fris om het woord koud nog maar niet te gebruiken, een stevige Oosterwind die in januari/februari stevige vorst zou betekenen. Het gaat overal als vanouds, doorrijden en nergens op onthoud. Bij Tiny koffie enz. en dan later een broodje wat er altijd soepel “inloopt”. Als ik weer naar huis ga neem ik de Oostdijk richting Oosthuizen, helaas geen enkele kans dat de zon erbij zal komen, het is en blijft zwaar bewolkt. Bij de A.C.de Graafweg even stoppen en het monument ter nagedachtenis aan A.C.de Graaf, de verzetsstrijder uit de Wieringermeer, even vast te leggen. Het staat er dus nog maar is verplaatst en zo is dat weer rechtgezet, ik dacht eerst dat het was verdwenen. Het enige mooie in de tuinen langs de weg zijn de grote pollen Pampasgras met de witte pluimen. In Middenmeer komen de herfstkleuren wel heel duidelijk naar voren en dat heeft ook weer z’n mooie kanten. Als ik binnen ben staat de teller op precies 85 km en is het totaal van deze Quest nu 96.859 km en geeft het gevoel alsof hij nu net ingelopen is, alles gaat geruisloos en licht.