Ja wat zal ik doen, thuis blijven of toch nog even weg. Het
is het laatste geworden, even weg niet ver, gewoon even in de buurt blijven en
als oorzaak verontschuldig ik mij dat ik het te fris vond vanmorgen rond een
uur of 9 toen ik naar de winkel ging. En zodoende werd het tegen 11 uur dat ik
van huis ging en dan meteen maar op het eerste “koffiehuisje” af, naar Obdam.
Als ik in de buurt kom zie ik dat de kans op herstel van het nostalgische
ophaalbruggetje naar het “Wipbruglaantje” wel nooit meer in ere hersteld zal
worden, het staat er alweer een hele periode troosteloos bij met twee kale “palen”
en naar ik later vernam van zus Gerda is de kans heel klein dat het ooit nog
iets zal worden. Als ik weer op pad ga is de temperatuur eigenlijk aangenaam te
noemen dus wordt het rondje iets groter en ga ik richting Zandwerven, bij het
passeren van de spoorweg overgang moet ik even stoppen omdat men met groot
materiaal de weg opkomt om een auto te laden. Even verder staren de schapen me
domweg aan en vragen zich misschien af wat ik in hemelsnaam hier zoek met zo’n “banaan”.
Ik ga een beetje kris kras en door Benningbroek stop ik even bij de mooie
boerderij waar ik als kind heb gelogeerd bij Ome Arie en Tante Truus maar dat
is al zo’n 70 jaar geleden, zou ik toch ouder worden bedenk ik nu, 70 jaar waar
blijft de tijd. Ik maak het laatste stukje af via Agriport A7 naar Middenmeer
waar de 52 km net rond is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten