Weer 100 km vermaak.

Rondje van 100 km

Hollandser kan haast niet

Heel veel verschillende soorten op 1 perceel

Vooraan staat toch het mooiste geel

Perkjes in Enkhuizen

Koolzaad op de dijk bij Andijk

En ook bij de kerk van Andijk-Oost

Zij hebben een rustpuntje op de dijk

Jan Bouma blijft ook in beweging

Weinig nieuws onder de zon, een pittig windje en een lage temperatuur dat is eigenlijk alles wat er te vermelden is. Ik ging van huis met toch al een min of meer geplande route en die liep in gedachten over de Obdammerdijk en mochten ze niet thuis zijn vandaar de route nemen zodat ik uit kom op de dijk voor het HEM rondje. Zoals ik al had verwacht, zo is het ook  gegaan, niemand thuis en dan beginnen aan het rondje. Het is mooi weer en ik heb de gunstigste wind over de dijk. Na Hoorn de eerste foto, de molen met bloeiende bollenvelden erachter het kan niet mooier dacht, ik maar even verder zag ik zo’n grote variatie in allerlei kleuren  waarbij de eerste foto in het niet valt. Wel is de gele kleur van het voertuig op de voorgrond wel het allermooiste (vind ikzelf) . In Enkhuizen is de bijna vaste stop bij de visboer tegenover het station, de vorige keer viel het een klein beetje tegen, maar vandaag is het werkelijk weer exclusief, om je vingers bij op te eten, wat een heerlijke kibbeling. Ik ga weer verder en langs de “stadsmuur” zie ik een aantal bloeiende perkjes met bloemen, super mooi. Op de dijk richting Medemblik rijd ik hele stukken tussen een “muur” van koolzaad vanaf vuurtoren De Ven tot aan Wervershoof, en vooral bij de kerk van Andijk–Oost staat een gele bloemenpracht links en rechts op de dijk naast het fietspad. Je merkt dat de vakantie periode langzaam opgang komt steeds meer fietsers met bepakking, zelfs een mevrouw op een “trike” met vlaggetje. Aan het begin van de Flevoweg kom ik Jan Bouma ook weer tegen, hij heeft het zelfde principe als ik, "Blijf in beweging"  Na precies 100 km gaat hij weer op stal en mag voorlopig genieten van een tijdje rust.

"Bloeiende" rit via de Zaanse Schans

Weer een mooie dag en een leuk ritje kunnen maken. Tiny had vandaag oppasdag in Oostzaan dus een op en neer is wel leuk. Omdat ik thuis eerst nog iets aan het bakken was kon ik niet te vroeg van start en dan wil je achteraf toch weer voor 12 uur in Oostzaan zijn en dat betekent dan gewoon wat meer gang maken op de heenweg. Als ik ben aangekomen ben ik ook “afgevallen” denk ik, mijn kleding druipt net nog niet. Omkleden en een bakkie doen wat Tiny al had ingeschonken. Samen een broodje en het klinkt bijna ondankbaar maar het was echt zoals vroeger vaak werd gebruikt op z’n Westfries, “Buk dik dag baas” m.a.w. ik heb gegeten en stap meteen weer op, bijna ondankbaar, maar het kwam toevallig zo. Terug ga ik via de “Zaanse Schans” waar het vrij druk is en neem de route richting De Woude, even bij Wim en Marian Schermer kijken. Ze zijn thuis en er wordt meteen gezorgd voor koffie, we kletsen even over ons aller gezondheid die hier en daar toch wat zwakkere plekken begint te vertonen, de moed niet verliezen en ervan uitgaan dat het allemaal tijdelijk ongemak is. Ik vervolg mijn weg weer richting Middenmeer en maak nog weer een heel aantal foto’s van diverse percelen bloeiende tulpen. Het zal snel over zijn want er liggen al heel wat bloemen in de paden, het z.g. tulpenkoppen is al volop bezig. Het gaat per slot van rekening om de bollen en niet om de bloemen,  als de bloem eraf is groeit de bol beter het zijn bollentelers en geen bloementelers. In Middenmeer staat de teller op 121 km weer leuk voor zo’n half zonnige dag.

Genieten van alles onderweg

Wat heb ik weer genoten vandaag, gewoon een buurt-ritje van en naar Middenmeer. De zon is er volop bij en het is droog en voor wat betreft de wind en de temperatuur dat is geen punt, de wind daar ga je onderdoor en met trappen kan je de temperatuur opvoeren.

Via Medemblik naar Onderdijk waar, bij het passeren van het gemaal “Vier Noorder Koggen” de eerste foto wordt gemaakt, helaas, een piepgeluidje maakt mij er op attent dat er geen geheugenkaartje aanwezig is. Nou heb ik standaard een reserve in mijn fototas zitten dus probleem opgelost. Langs het “Nesbos” zie ik heel wat ganzen en bij Onderdijk aangekomen zwemmen er zat met gezin erbij. Na Wervershoof even bij Margriet kijken, koffie met appelgebak en slagroom is mijn welkomst traktatie, later even de waterput openen en de meterstand voor haar opnemen waarna ik weer verder ga. Ria, in Blokker, tref ik vandaag ook een keer thuis , ze toont gelukkig en dat doet een mens goed, gezellig kletsen en weer verder.

Overal waar ik kijk zie ik bloeiende bollenvelden , koeien mooie wolkenluchten en zwanen niet te kort.

Op een stukje door Zandwerven kom ik op amper 1 km zeker 5 zwanennesten tegen en op de weg moet ik ook afremmen voor zo’n grote vogel. Ik maak toch maar een foto van dit nest, het ligt bijna op de weg en “vader” zorgt dat “moeder” voldoende rust krijgt. Bij de oversteek van de A.C.de Graafweg wordt hard gewerkt aan het realiseren van de “Ovotonde” , wel effen wennen aan dit nieuwe woord, maar goed, na 70 km staat alles weer in de rust stand en is de douche weer welkom.

Texel op en neer

Rondje van 145 km

 

In het gelid bij Matthijs

Volle gangpaden aan boord

Het is weer geweest, op Goede Vrijdag “Rondje Texel” en het was weer geslaagd. Matthijs had in Twisk alles weer op orde en met koffie en cake konden we beginnen. Langzaam kwam de één na de ander binnen zelfs een deelnemer uit België hij reed met een DF die in Dronten enig onderhoud nodig had en zo kwam hij samen met Ymte  vanuit Dronten naar Twisk, de eerste 75 km zaten er op voor beide mannen. We gingen om 9 uur van start met 10 deelnemers en onderweg en bij de boot sloten er nog een aantal aan waardoor het totaal op 18 “velomobielcoureurs” kwam. Het rondje liep als vanouds zonder tegenslagen, alleen het haventerrein bij Oudeschild was in onderhoud en zodoende iets omrijden. Bij het noordpunt aangekomen smaakte de koffie/cappuccino met appelgebak en slagroom uitstekend.

Dat was de boot

Langs de oostkant van het eiland

Ymte probeert hoe schuin het kan .....

De ongeorganiseerde groepsfoto

en nog zoiets.......

Na het maken van de “standaard” groepsfoto volgde de terugrit door de duinen richting boot. De laatste kilometer reed ik toevallig vooraan en zag dat Wim (Schermer) met een omweg nog voor mij reed en dat hij zo de boot op kon rijden dus ik volgde.

Langs de westkant door bos en duin.

Tot mijn stomme verbazing gingen de deuren achter mij niet meer open zag ik in mijn spiegeltjes en bleek dat ik de laatste was die aan boord ging. De anderen kwamen met de volgende boot en zodoende had ik tijd om thuis alvast koffie en thee te zetten en de koek bij de hand te hebben. Ik had dus een half uur “voorsprong” en kon op dat stukje vanaf Den Helder nog even lekker mijn energie kwijt. Na 3 kwartier kwamen de anderen aan en konden we nog even napraten over een wederom geslaagd rondje Texel van uit en thuis 145 km.
Even een kleine aanvulling, toen ik gisteravond de fiets binnen zette zag ik op de teller 135 km staan terwijl de GPS 145 km aangaf, oorzaak met de boot heen en terug tel de GPS wel maar de wielen staan stil dus hebben we op dit ritje Twisk rondje Texel 135 km gefietst.

Oefenen voor de Texeltoer.

Rondje van 91 km

Texeltoer van jaren geleden met Jan Geel links nog in zijn zelfbouw

Morgen is het weer zo ver, “Goede Vrijdag” en dat betekent de “Texel toer” voor Velomobielen en wat er nog meer is aan ligfietsen. Af en toe lukt het om mee te rijden en het lijkt erop dat het morgen weer gaat lukken. Dus op tijd naar Matthijs in Twisk bakkie doen en dan op naar de boot van 11 uur, het zal mij benieuwen hoe groot of klein de groep dit jaar zal zijn. Vandaag heb ik nog even getraind om morgen niet te veel tot last van de snelle mannen/vrouwen te zijn, je weet maar nooit, maar het ging goed. Ik had een klein rondje langs familie in het hoofd, eerst naar Zwaag bij Leo en Riet langs waar zoon Piet met kleinzoon Piet uit Afrika zouden zijn, helaas ze waren net weg, bakkie doen en dan door naar zus Ria in Blokker, niet thuis dus dan maar het vertrouwde rondje H.E.M.

Broedend naast het warenhuis

Nijlganzen met pullen

Onderweg in de polder ook een broedend stelletje zwanen gespot en iets verder een stel Nijlganzen met 6 pullen.

"Mooie" luchten maar het bleef droog

Het strandje van Frans

De zeilboten zijn weer uit de winterstalling

De lucht is in alle creaties te zien donkere wolken en zon maar wel een mooi  gezicht. Langs de dijk zie ik verschillende zeilboten en één ervan trok mijn aandacht en ook weer een foto van het “Strandje van Frans”.

Bloeiend koolzaad met een betekenis.

In de buurt van Andijk viel het op dat er zoveel koolzaad in bloei stond langs de dijk. Dit deed me denken aan het eerste jaar bij mijn toenmalige werkgever de Z.W.M., tarwe, gerst, haver, klaverzaad, vlaszaad en ook koolzaad werden er verwerkt en één van de oudere mannen wist mij toen te vertellen dat op 17 april 1945 de polder door de bezetter onder water werd gezet en overal bloeide het koolzaad. Alle jaren komt deze herinnering weer boven drijven,  het bloeiende koolzaad heeft voor mij een speciale betekenis.

Mijn jongste zus Lia volgens mij aan een Quest toe.

Op Andijk ga ik nog even bij mijn jongste zus aan en daar doe ik weer een nieuwe ontdekking, ze is gehandicapt, gevallen met de racefiets, stom, ja, neem dan ook een Quest dan val je niet om. En als laatste even bij Ben binnen wippen, die komt heel, heel langzaam, weer opgang en zijn “hartfalen”  lijkt ook in orde dus voorzichtig weer beginnen met fietsen. Als ik thuis kom staat er toch weer 91 km op de teller, je merkt het haast niet, het rolt zomaar door.