Vaste ronde.

Rondje van 88 km

De Westfrisiaweg weer volop in beweging.

De Westfrisiaweg weer volop in beweging

Harde wind langs het IJsselmeer

Hoge bermen bieden beschutting
maar zijn bij zijwegen levensgevaarlijk

Machinaal IJbergsla planten in de Wieringermeer

Alles is tegenwoordig geautomatiseerd

Een dubbel woonhuis gaat vlak

En daarna volgt de boerderij met woning

En weer is er een fietsdag voorbij, als eerste via Wognum naar Nibbixwoud om vast te stellen of ik bij de appelen leverancier kan komen met de auto om een paar zakken Elstar appelen op te halen. De weg is precies tot aan het bedrijf opgebroken geweest maar nu weer geasfalteerd dus dat zit wel goed, ik kan er op het erf komen zonder problemen. Vervolgens via het pad “Over de Leek” naar Zwaagdijk en via een omweg naar de tijdelijke brug over de Westfrisiaweg om in Zwaag te komen. Bij zwager Kees langs en bijpraten over de vakantie die we samen jaren geleden hebben gehad op Zakynthos het Griekse eiland waar ik vorige week nog ben geweest met Tiny en verdere familie. Als ik weer verder ga neem ik de route naar Blokker, zus Ria is niet thuis en later kom ik op de Zuiderdracht Adrie tegen, haar vriend, die wist te vertellen dat ze vandaag oppasdag had in Amsterdam. Ik fiets naar Hoorn om dan de vaste route langs de dijk te nemen, er staat een aardig windje maar met een snelheid op de teller tussen de 33 en 35 km tegen wind in mag je niet mopperen. Bovendien beginnen de bermen hier en daar alweer aardig hoog te worden zodat je helemaal onder de wind door gaat. En zo volgen na Hoorn en Enkhuizen als 3^e Medemblik waarna ik de polder “induik”. Er worden naast aardappelen ook alweer hele banen ijsbergsla geplant wat in een rap tempo gaat. Tot slot langs de Tussenweg daar staan aan de Zuidkant geen boerderijen of woningen meer en aan de Noordkant wordt hard gewerkt om de laatsten ook vlak te maken. Na 88 km is het weer over voor vandaag, de kilometers vliegen onder je door maar de dagen vliegen ook voorbij in een rap tempo.