De zon en alles is anders

Rondje 104 km

 Wat was het weer een super mooi ritje, op tijd uit de veren, al het “beddengoed” in de was en daarna de standaard ochtendrituelen. Het is zo rond half 10, 10 uur, ik weet het niet precies, toen ik van huis ging om richting Zuidoostbeemster te gaan om daar even het gras te maaien. Wat het is , ik weet het niet, maar ik moet mezelf geregeld inhouden anders gaat het overal te hard dus “piano aan” kalmte en rustig blijven. Ik ga met een kleine omweg, om bij, het bijna vaste, stalletje in Lekermeer te stoppen voor aardbeien. Dan weer verder naar mijn bestemming om even de handen uit de mouwen te steken. Tiny en haar zus Franceska, die over is uit New Sealand, zijn nog thuis en gaan straks uit en na de koffie ga ik beginnen.

Achter 

Opzij

is het super als het gras gemaaid is.

Zelfs aan de muur bloeit 't

Het is alle keren weer een pracht als het klaar is, een plaatje van een tuin. Nadat ik een broodje heb gegeten en weer van start ga neem ik het fietspad langs het Noordhollands Kanaal richting De Woude, even bij Wim en Marian Schermer kijken.

Rustig langs het Noordhollands Kanaal

En dan de trekschuit anno 2017

Het is prachtig weer en op het kanaal zie ik een enkel bootje, het meest opvallende vaartuig is een “trekschuit” ik dacht dat zoiets allang verleden tijd was maar deze is in ere hersteld. De dames reageerden op de gele fiets “Een mooi geel bootje meneer” “Ja en jullie hebben een mooie trekschuit” was mijn antwoord, “Ja, maar we moeten nu tegenwind en dan gaat dit ‘t beste” zo zie je maar modern zeilen kan ook nog in combinatie met vergane glorie.

Schafttijd midden op straat voor de sluizenbouwers

In West-Graftdijk staat een bord dat de weg na 100 meter is afgesloten voor alle verkeer, toch maar even kijken. De mannen zijn bezig met de sluisdeuren en hebben nu middagpauze en zitten ideaal, uit de wind en in de zon midden op straat maar ik kon er langs. Na enkele kilometers ben ik op De Woude waar Wim net naar buiten komt met koffie, meteen zorgt de gastheer dat er ook voor mij koffie komt en al heel snel komt Marian met een heerlijk bakkie troost. We kletsen een tijdje over van alles en nog wat en als ik weer opstap ga ik linearecta

Richting Alkmaar

Oud collega Anton Legebeke 93 jaren "jong"

 richting Middenmeer via Alkmaar en Heerhugowaard. In Middenmeer kom ik nog een oud collega tegen, Anton Legebeke, niet meer zo mobiel als vroeger maar met zijn 93 jaar kan hij nog steeds op pad met zijn eigen voertuig hoewel hij vertelde dat zijn rijbewijs ook nog weer is verlengd tot zijn 97^e, hij doet het nog goed. Als de Quest weer binnen staat geeft de dagteller 104 km aan, ’t was weer een prachtig ritje.