Ik ben een gelukkig mens.

Rondje van 90 km

Aalscholvers zijn toch watervogels ? 

De Wipbrug is vernieuwd maar er mogen nu
geen motorvoertuigen meer over.

Ik ben weer een gelukkig mens, gisteren dacht ik echt dat de jaren z’n tol gingen eisen, amper boven de 30 km komen is niet wat ik als standaard heb. Maar de aflopende achterband is dus wel zeker de oorzaak geweest van mijn trage vermogen. Het ging vandaag weer als een “raket”, nou zo erg, maar jullie begrijpen wel, het ging weer goed. Mijn eerste bestemming was zus Ria in Blokker die ik nog even zou bedanken voor het super geslaagde feestje van afgelopen zondag. De hele familie bij elkaar en ook haar zoon Joost met zijn vrouw Caren en zoontje Amos waren over uit Singapore en die zie je niet alle keren als ik bij haar kom. Deze keer was Ria even weg voor een boodschap en was Joost bezig met wat huishoudelijke klusjes, even een bak koffie en een kort gesprek, hij zou zijn moeder en de rest van de familie de groeten doen en daarna ben ik weer gegaan. Op en neer naar Middenmeer zou voor de hand liggen maar met een omweg via Zuidoostbeemster leek me veel leuker, even naar Tiny die vandaag thuis is. De weg erheen gaat beter als het eerste stuk naar Blokker toen reed ik achter 5 scholieren die netjes richting aangaven op een voorrangsrotonde en ik bleef netjes achter ze. Er stonden 3 auto’s stil en toen de scholieren waren gepasseerd ging de eerste, een mevrouw, meteen vol gas naar mij in de “aanval”, gelukkig werken de remmen en de claxon goed maar ze keek me aan met een gezicht wat vol bewondering was voor die mooie gele Quest maar remmen ho maar. Het tweede “geintje” was op de Oostdijk bij Oosthuizen, hier bleef een auto achter me rijden en toen ik richting aangaf om de Oostdijk te vervolgen naar links, waar hij rechtsaf ging, kwam hij links naast me rijden en zou me nog bijna van de sokken rijden, hij scheerde vlak achter me langs naar rechts. Tiny zei later nog toen ik het vertelde, “Het blijven gevaarlijke dingen, je moet er eigenlijk maar mee stoppen” eerst dacht ik nog dat ze hiermee de auto’s bedoelde want die zijn echt gevaarlijk met zulke chauffeurs, maar nee, ze bedoelde de Quest. Hierbij verschillen we nogal van mening en dat zal wel niet veranderen, toch was het weer gezellig met koffie en later een broodje waarna ik weer huiswaarts ben gegaan om na 90 km de fiets weer in zijn vaste stalling te parkeren.

Helaas, ik ben een mooi weer fietser.

80 km ( heen en terug) 

Als de zon opkomt is het prachtig met die wolken

Die druppels zijn mij te veel

Wel mooi maar niet voor mij.

En zo was het weer bij Andijk

Nooit eerder is me dit overkomen, op weg naar een bestemming, omkeren en naar huis. Mogelijk is dit een gevolg van mijn instelling dat ik een mooi weer fietser ben, maar achteraf was er nog iets wat mijn zin om verder te gaan negatief heeft beïnvloed. Ik was al op tijd opgestaan en zat na het ontbijt te “kranten” toen ik het stilletjes hoorde tikken, een klein buitje. Toen ik van huis ging was het droog en geen “vuiltje” aan de lucht. Maar voor ik de polder uit was, ging het al twee keer mis en in Opperdoes kreeg ik de eerste twijfel, zal ik wel doorgaan. Bij Enkhuizen ging het weer mis en eenmaal op de dijk richting Lelystad ben ik zelfs gestopt om de schuimkap er op te doen. Waar ben ik mee bezig, ik moet dit toch niet, waarom zou ik verder gaan, niet langer twijfelen, remmen en omkeren. En zo ben ik niet daar gekomen waar ik van plan was heen te gaan n.l. naar “mijn vriend van langs de weg” Albert van Dijk in Kampen, ik heb al een poos niets meer van hem gehoord dus dacht ik, ik ga er “even” heen, helaas. Als er voor 1 december nog een betere gelegenheid komt ga ik het zeker nog eens proberen, de tijd zal het leren. De andere oorzaak va de “zin om door te gaan” was misschien ook wel mede oorzaak dat ik niet echt de gang er in leek te krijgen, schuin voor de wind en met moeite net boven de 30 km rijden was niet wat ik normaal vond. Voor net 2 nieuwe banden omgelegd, opgepompt naar 7 bar en achter ook bijgepompt tot 5 bar, dit was allemaal afgelopen donderdag gebeurd dus dat moet goed zijn. Onderweg nog even met mijn lange armen, zittend in de Quest, in de voorbanden geknepen, niets aan de hand. Achteraf had ik beter even de achterband kunnen controleren, pas na 70 km stoppen en vaststellen dat deze veel te slap was, een heel langzame “afloper”. Ondertussen was het weer totaal veranderd, zon en droog maar ja ik was na 80 km thuis en zal een volgende keer hopen dat het beter gaat, met de fiets en met mij.

Over het Noorden van N.H.

Ik geef toe, het was nog zomers maar het wordt op het randje, als het beneden de 10 graden komt trek ik mogelijk wat extra’s om de benen, voorzichtig zijn met je “onderdanen”. Vanmorgen leek het mij wel leuk om weer een keertje over de “Noordkop” te gaan, richting Den Helder. En dan via de kust weer naar huis om het rondje weer wat aanzien te geven. Richting Slootdorp en dan via de “Korte Afsluitdijk” van Wieringen naar Ewijcksluis om vervolgens via de Balgweg naar Den Helder te rijden. Alles gaat soepel al is het met wat wind schuin voor op de kop.

In Den Helder bij de aanleg van de veerdienst naar Texel staat toch nog wel een aardig “briesje” zouden onze zuiderburen zeggen. En dat was aan de vissersboot ook goed te zien, die ging aardig op en neer op de golven.

Bij de afslag omhoog en door de duinen waar weinig is te zien van de Schotse Hooglanders, alleen ver weg met  een paar paardjes. Langs Grote Keeten op naar Petten en uiteindelijk na Hargen op naar Schoorl.

Bij Hargen staat hij nog steeds met de “kop” in de wind en trotseert alle stormen met naast zich een bord met een leuk opschrift wat wel in het boek van Hendrik Groen zou hebben gepast als ze wat dichter bij zee hadden gewoond.

Iets verder op de route een bord wat voor de komende maand gerespecteerd dient te worden, anders loop je het op. Het enige angstige op ritjes door de duinen na een winderige periode zijn de zandbanken op het fietspad, meestal weer snel opgeruimd door de gemeenten maar het blijft opletten. Ook is te zien dat de herfst al flink bezig is, alles verkleurt en valt naar beneden. Maar deze 102 km waren weer best de moeite waard.
Een reactie op mijn vorige blog was van Belle, 
Ze had de Quest die ik als laatste onderaan had geplaatst nog nooit eerder gezien, ik ook niet, maar na wat "spoorzoeken" op mijn manier denk ik vrij zeker te weten dat het gaat om Bart Vos uit Purmerend

Ik zag de "Nachtwacht" van dichtbij.

Hé, hoor ik al zeggen, geen ritje vandaag met de Quest, klopt helemaal maar daarvoor in de plaats hebben we een prachtige dag gehad. Onvoorstelbaar zal zus Gerda wel zeggen, hoe is het mogelijk, ze heeft weleens gezegd dat ik een “cultuur barbaar” ben van de ergste soort. Ja de één houd van de moeder de ander van de dochter zegt men wel zo is het nou eenmaal. We, Tiny en ik, zijn vandaag naar Amsterdam geweest en dan naar het “Rijksmuseum” hier en daar een hapje en een drankje en tot slot een officieel etentje, het was in alle opzichten geslaagd. En dan het museum, daar kom je niet in één dag doorheen, wij wel hoor, maar wij zijn geen echte kenners van al dat moois. Misschien morgen een klein ritje want op de thuisreis zag ik vanuit de bus dat er toch nog een velomobiel op de vlakte was en dat heeft mijn “kriebels” weer geactiveerd.

Kort maar wel heerlijk.

“Wie verre reizen doet kan veel verhalen” is een gezegde wat af en toe nog wordt gebruikt, nou ik deed vandaag geen verre reis en kan dus ook niet veel verhalen. Alleen even op en neer naar broer Ben in Wervershoof, ik had me al voorgenomen om thuis te blijven omdat ik vanmorgen, toen ik buiten kwam, werd getrakteerd om wat lichte regen. Nee dat wordt niks vandaag, maar later zag ik toch nog wat heldere lucht en meteen kwam ik in verleiding.

Even bij Ben een bakkie doen en daarna weer richting Middenmeer, deze keer via Opperdoes en dan langs de “Twisker waterberging” waar een zwaan moeizaam het water verkoos boven confrontatie met de Quest, het weer is onmiskenbaar “miezerig” en overgestoken bij de grasdrogerij kom ik de polder weer in waar  ondertussen bij Microsoft weer driftig wordt gebouwd.

Ik had een foto gemaakt van de man van de bewaking, nadat ik de foto had geplaatst kwam het verzoek de foto van hem niet te plaatsen i.v.m. risico voor behoud van werk dus heb ik die meteen weer verwijderd
Even een foto maken, al snel komt één van de mannen van de bewaking naar buiten om te vertellen dat er niet gefotografeerd mag worden. Voor zover mij bekend mag je alles fotograferen wat langs de openbare weg te zien is. Maar goed, ik heb een tijdje met deze jongeman staan kletsen en hij was uiteraard nieuwsgierig naar de Quest waar ik genoeg over kon vertellen, even een plaatje van hem maken en dan op huis af.

Vlak bij Middenmeer moest ik eerder van het fietspad af omdat er een veegmachine druk bezig was om er een piekfijn schoon pad van te maken, top, of dit nu in opdracht van de gemeente of de provincie gebeurd het is weer veilig, vanmorgen slipte ik hier nog iets door de bladeren die er lagen. Al met al slechts 42 km maar wel weer even opgefrist.

Een zeer agressieve automobilist.

Gewoon weer even een rondje fietsen vandaag, het lag in de bedoeling om even naar zus Ria te gaan in Blokker maar verkeersomleidingen maakten er een aparte route van, deze keer via Twisk enz. Toen ik eenmaal ter plaatste was bleek ze niet thuis, geen nood gewoon mijn rondje verleggen en dan zie ik wel waar ik uitkom.

Eerst maar via Hoorn waar ik deze keer een andere route nam en zo bij J. Pz. Coen langs ging, hij staat er nog steeds, vlak bij het Westfries Museum. Ik ga iets verder langs de dijk om bij Schardam af te slaan en daar zie ik ze weer, eindeloze koppels ganzen.

Verder door Beets en Oudendijk waar het prettig fietst achter de rietschoot en naar Obdam via de Braken een weg die al een hele tijd in reconstructie is, ook het fietspad moet je af en toe zoeken. Via de Obdammerdijk naar Hoogwoud waar de “Wipbrug” al weer bijna helemaal nieuw is. En aan het einde linksaf over de Pade richting Hoogwoud en daar ging het gelukkig niet mis maar ik heb wel “kennis” gemaakt met een enorme agressieve automobilist. Ik zal het uitleggen, er is een fietspad waar ik al vaak de ervaring heb gehad met mensen langs gaan met loslopende honden, kinderwagens, paarden enz. dus uit eigen veiligheid rij ik op de weg. Achter mij komt een auto die zijn claxon uitprobeerde hij deed het dat kan ik je verzekeren, ik dacht een kennis dus zwaaide, tot zo ver niets aan de hand. Iets voor de oversteek/kruising van de A.C.de Graafweg/N 241 moet ik het fietspad op en deed dat netjes met het geluk dat het stoplicht voor mij op groen ging doordat een fietser al even stond te wachten. De bewuste automobilist moest wachten waardoor ik even later weer voor hem reed en weer die claxon, ik begreep toen dat ik op “zijn” weg reed en bij het passeren heb ik ook op de claxon gedrukt en gebaarde hem te stoppen, helaas hij reed door maar iets verder moest hij stoppen omdat er een auto geparkeerd stond en een tegenligger hem deed stoppen. Ik gebaarde nogmaals om te stoppen maar nee hoor hij ging door om na een honderd meter wel halt te houden. Ik stopte naast hem en voor ik iets kon zeggen vroeg, “Wat dacht je ik ga mooi op de weg rijden” ik vroeg toen “Meneer kent U de verkeersregels” “Nee” was zijn antwoord, “Meneer ik mag met dit voertuig op de weg rijden” “Dan hoop ik dat ze je bij de eerste de beste auto van recht helemaal aan flarden rijden” het portierraam ging om hoog en met bijna gillende banden reed hij weg en ging iets verder rechtsaf. Ik heb zijn auto nummer en gecontroleerd waar de “goeie sul” woonde, inderdaad gewoon Hoogwoud en ik dacht altijd dat Westfriezen zo’n gemoedelijk volk was, niet allemaal dus.

Het is nog maar een klein stukje naar huis en zo zie ik dat er in de “hoek” van de polder wordt gewerkt aan de gasleidingen waarvan de afsluiters en koppelingen worden vervangen volgens de berichten.

Ik ga in Middenmeer nog even langs de Havenkade, het enige wat nog is blijven staan is een gemetselde afscheidingspaal van het erf voor de woning waar ik heb gewoond en de afgezaagde boomstronk van de berk die ik ooit heb geplant. De “puinhoop” wordt momenteel gebruikt door buurkinderen die er een mooi oefen terrein in hebben ontdekt en dat alles na 83 km.

Gewoon doorgaan en blijven lachen.

Ze zeggen weleens “Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd” ’t zal wel, maar een dag niet fietsen lijkt ook zo’n gevoel op te wekken. Niet zeuren denk ik er dan meteen achteraan want ik kom echt wel aan mijn trekken vooral als ik de afgelopen dagen alles een keer bij elkaar heb opgeteld. Hoe ik ooit begon met een racefiets, toen een 2-wielige ligfiets en daarna volgde de eerste Quest op 26 november 2005, dat is a.s. 26 november dus 12 jaar geleden. De eerste jaren reed ik wat “rustiger” of minder maar het is echt hoe ouder hoe gekker, ritjes van 100 km of meer als 200 km lijken in alle opzichten “gesneden koek” ’t rolt altijd zomaar door. De vooruitzichten voor de komende weken lijken niet zo geweldig voor mij als mooi weer fietser maar we zullen wel zien wat het gaat worden, voorlopig is onderstaand de huidige situatie en we blijven lachen.

Week afsluiter

En weer is de “fietsweek” aan z’n einde gekomen, een heel klein ritje vandaag. De oorzaak van het kleine ritje is een verjaardag, mijn oudste zus is vandaag 75 jaar geworden en als de familieband hecht is dan sla je maar heel weinig verjaardagen over, dus eerst mijn familieplicht vervullen en op en neer naar Wervershoof, met de auto deze keer. Ik moest toch nog een paar boodschappen doen o.a. aardappelen halen en de Elstar appelen waren ook bijna op dus zo’n vracht gaat niet in de Quest. Eenmaal weer thuis een broodje naar binnen werken en toen was het al bijna half 2, zal ik, of zal ik niet. Toch maar wel, omkleden en een klein rondje meepikken om af te kicken.

 Vanaf Middenmeer dwars over naar de Noorderdijkweg richting Den Oever, in de knik van de dijk staat op de dijk nog een soort licht opstand en verder is het recht toe recht aan. Ik ben nog even op de haven van “Oude Zeug” van de route afgeweken en zag daar 3 “schepen” liggen die in alle rust weg roesten, jammer.

Op de haven van Den Oever is meer drukte, aan de overkant de gerestaureerde rode lichtopstand en in de haven zelf wordt hard gewerkt aan de vernieuwing van de kade waar grote damwandplaten de grond in gaan.

Panorama van wat Havenkade 2 in Middenmeer was

Ik ga weer verder , een stukje langs het Wad en later binnendoor om ook even te kijken bij de “Heidense Kapel”. Door Hippolytushoef passeer ik de molen en knijp meteen in de remmen, ik mis de helft van de wieken dus even een foto maken en net als ik goed en wel stil sta passeert mij een goeie bekende, Jaap Moes. Er volgt dan een heel gesprek en ik sta er versteld van dat Jaap niet op de hoogte was van het verdwijnen van het Agrico gebeuren op de Havenkade waar hij ook heel wat uren als elektricien heeft doorgebracht. Hierna is het nog even doortrappen en thuiskomen na slechts 46 km waarmee het totaal van Quest 402 nu op 110.730 km is gekomen.  

Als Jaap mijn blog zal lezen is op de onderste foto een panorama overzicht van wat Havenkade 2 in Middenmeer was.