Misschien was het voorlopig de laatste ronde over de dijken.
Vandaag
slechts een korte toelichting op mijn ritje, er zijn weer foto’s genoeg en
beelden zeggen vaak meer als woorden. Ik ging al op tijd van huis met in mijn
achterhoofd het idee dat ik vandaag best eens wat bekenden zou kunnen tegenkomen.
Ik dacht toen aan “mijn vriend van langs de weg” Albert van Dijk, Tonnie Tuinte
die vandaag de eerste etappe van 200 km fietst om in 2 keer het IJsselmeer rond
te gaan vanuit Twente, dus morgen nog een keer zo’n zelfde “stukkie”. Helaas
geen van beide gezien wel kwam er toen ik thuis kwam een melding van Tonnie dat
hij tegen kwart voor 4 wel in Den Oever zou zijn, ik hoop op zijn mobiele
nummer dan kan ik hem bellen en overleggen om morgen een stukje mee te fietsen
als hij weer richting Enkhuizen gaat.
De opkomende zon zat nog lang achter de
wolken maar toen hij er eenmaal was bleef het heerlijk zonnig.
De eerste
tegenvaller had ik kort voor de Maximacentrale een hek dwars over en zoek het
maar uit, met een klein omweg kwam het weer goed en ik was blij dat ik de
Ketelbrug weer zag. In de polders zijn de bietenrooiers volop in bedrijf en
toen ik het “Frieseland” binnen reed zag ik twee bekenden aankomen op de
racefiets, de Dirken uit Wervershoof. Dirk Steltenpool, en rechts Dirk de Vries,
die nog steeds druk is met zijn 1000 rondjes IJsselmeer, hij zal nu rond de 920
zitten schat ik en als de dijk straks dicht is moet hij met de pendelbus vanaf
Trintelhaven naar Lelystad, het is niet anders. Bij Bianca was er gelegenheid om
weer wat droogs aan te trekken en ondertussen werd er koffie met koek
geserveerd, heerlijk zo’n bakkie “troost”.
Later zag ik dat schoonzoon Siebo
weer een leuk bootje voor de kant had liggen zo houd je werk in de luxe
uitgave. Bij het strandje op de kop van de dijk bij Friesland was het water
schijnbaar nog goed van temperatuur en bij Cornelis Lely werden weer driftig
plaatjes “geschoten”.
Door weer een omleiding moest ik een stuk over de “Den Oeverseweg”
richting Slootdorp, de wegen zien er hier en daar erbarmelijk uit en als het
gaat regenen is de glijbaan compleet. Van mijn vroegere woning en werkplek is
niet meer over, grote bergen gebroken puin links en rechts van de weg en dat
alles zag ik na 211 km die vandaag op de dagteller stonden.
Tjonge jonge Pé, jij blijft ook maar rijden. Petje af hoor, we schelen meer dan 20 jaar, maar ik vind 200 kilometer toch een heel eind.
BeantwoordenVerwijderen,