|
Route van 102 km |
En weer is het maandag, de weken vliegen om zeggen we vaak
maar het is echt zo, voor je het weet is het weekend weer voorbij. Niet dat
zoiets erg is, voor mij en voor heel velen, is het alle dagen weekend, je moet
niet meer. Ja en wat doe je dan, ik weet het wel, even een stukje fietsen met
de Quest. Vandaag maar een bescheiden rondje was de planning en zoals zo vaak
loopt het weleens anders, want hoe groot of klein is een bescheiden rondje,
vandaag liep het bijna uit de hand
|
Oosterpoort in Hoorn |
|
Ganzen, niet te kort |
Vanaf Middenmeer in een stralende zon via
de Alkmaarseweg de polder uit om als eerste bij Tom en Gerda in Obdam de eerste
stop te plannen, niemand thuis dus dan maar richting Hoorn opzoeken om het HEM-rondje
te maken. Dat de ganzenplaag nog lang niet over is blijkt onderweg menig keer, de
zwermen zijn niet van de lucht en de ontelbare percelen grasland worden bevuild
met uitwerpselen waar de koeien niet meer willen grazen. Eenmaal op de dijk is
de zon al spoedig helemaal niet meer te zien, zwaar bewolkt en zelfs nog even
een miezerig buitje.
|
Gelukkig niet langs mijn route |
|
Pendelen maar |
In de verte zag ik wat ruiters en paarden maar toen ik in
de buurt kwam waren ze net afgeslagen en had ik er geen problemen mee. Bij
Enkhuizen is nog een bord geplaatst om fietsers naar Lelystad te helpen. Ik heb
van twee mensen de ervaring gehoord en gelezen en dat stemt niet tot vreugde.
Voor zover het nog niet duidelijk is ga dan naar de blog van Cees Rozendaal .
www.wieringer-velomobiel.blogspot.nl Na Enkhuizen langs Sprookjeswonderland waar het nu stil is en dan via de dijk naar Andijk. Bij vuurtoren “De Ven” ga ik van de dijk af omdat er een stevige wind staat die vanaf hier op de zijkant van de fiets “drukt”.
|
Ontmoeting van 20 september langs Het Wad bij Den Oever |
|
Auto geschikt voor kano vervoer. |
Als ik beneden op de weg fiets hoor ik op een bepaald moment een aantal keren mijn naam roepen, waar komt dat nou vandaan is mijn eerste gedachte, boven vanaf de dijk in dit geval. Er lopen twee mensen, een man en een vrouw, die mij op deze ludieke manier prettige feestdagen en een goed nieuwjaar wensen, maar wie zijn het, op deze afstand herken ik ze niet. Het wordt mij duidelijk gemaakt door de man, “We hebben elkaar een poos geleden nog ontmoet langs Het Wad bij Den Oever” Het begint me te dagen, “Ik ben het de kano'er” riep hij nog het klopt helemaal. Ik wens ze ook het beste voor de komende tijd en vervolg mijn weg weer. Iets verder zie ik een auto op de oprit naar de dijk staan, het is duidelijk, zijn auto met de imperiaal waar de kano in past .Via Andijk, Wervershoof en Onderdijk naar Medemblik en dan weer naar Middenmeer waar ik na 102 km in de “ruststand” kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten