Het was weer een keer raak, lek.

Het was minder mooi als wat ik had gehoopt en verwacht, geen zon en een egaal donker wolkendek het zou de voorbode van een slechte dag kunnen zijn. Niet getreurd het viel alles weer mee, een heel klein beetje neerslag in de vorm van wat motregen maar verder bijna windstil dus heerlijk fietsweer. Laat ik maar weer eens naar Zwaag gaan en bij Riet en Leo kijken hoe het daar gaat. Eerst de banden even controleren op voldoende druk maar dat was eigenlijk overbodig, voor zaten ze allebei tussen de 6 en 7 atm. En achter zat er nog 5 in.

Het ging allemaal voorspoedig tot ik merkte dat na de oversteek bij Benningbroek de snelheid er wat uit leek te zijn, even het stuur loslaten en meteen ging de fiets naar rechts dus moest het daar wel mis zijn, inderdaad lek. Achter de stoel staat altijd een buitenband met daarin een binnenband licht voorzien van wat lucht, de fiets op zijn kant in de berm en zonder bandenlichters kon ik de lekke verwijderen en de reserve er voor in de plaats zetten. Ik denk inclusief het oppompen en alles weer op zijn plaats zetten dat ik zo’n minuut of 5 à 6 bezig ben geweest eer ik weer verder kon. Net toen ik de fiets weer “op de been” had stopte er een auto en zowaar Miranda van Hal, (dochter van Jan en Nera) zag mij staan en was gekeerd om te vragen of ze kon helpen, super toch. In Zwaag ging het goed met de familie en Riet zorgde meteen weer voor koffie met speculaas vanwege het traditionele Sinterklaasfeest.

Ik vervolg mijn weg weer en ga via de Rijweg, de verbinding tussen Zwaag en Zwaagdijk, ooit ging ik een jaar op de fiets van Zwaagdijk naar Zwaag, altijd een vlakke weg, nu is er een viaduct aangelegd vanwege de nieuwe autoweg de N307, 4 ”racebanen” vanaf de A7 naar Enkhuizen.

Op Zwaagdijk passeer ik een hardloper die ik op het laatste moment herkende neef Dick Hoogeboom uit Hoogkarspel, stoppen en kletsen en bij het afscheid “Nou tot de 6^e van het Nieuwejaar bij de familie reünie” inderdaad dat is al dichtbij. Iets verder om de hoek kijken bij zus Margriet, ze blijft maar “aanmodderen” met haar gezondheid maar ze is er nog.

Dan via Wervershoof langs Medemblik waar een blik op het IJsselmeer weinig moois laat zien, in de Wieringermeer sta ik toch geregeld versteld van de veranderingen, in het Agriport gebied zie je alleen maar verlichte kassen en het ene datacentrum is nog niet klaar en het volgende van Google zorgt geregeld voor opgravingen enz. enz. de polder is de polder “bijna” niet meer en steeds meer vruchtbare landbouwgrond wordt opgeofferd aan de techniek dat is wat ik dacht na de 53 km van vandaag.