Weer 95 km ontspannen

Wat was het weer super heerlijk, een ongedwongen ritje op en neer naar de “Zuidoost” wat ik gisteren al had doorgegeven aan Tiny, “effen een bakkie doen”. Wel een windje maar voornamelijk op “kop” dus niet storend, zijwind is meestal wat lastiger. Als ik het erf op rij zie ik dat Tiny nog in de tuin aan het werk is, ze is en blijft een super vrouw met echte “groene vingers”, die tuin rondom het huis ziet er het hele jaar altijd piekfijn uit en in het overgrote deel van het jaar vol met bloeiende bloemen, echt super. Als ik uit de fiets ben gestapt loopt ze gelijk mee en eenmaal binnen staat de koffie zo weer ingeschonken, wat tref ik het toch met zo’n vriendin.

Als ik na een broodje en de nodige koffie weer opstap is het bij de eerste 4 à 5 bomen langs de weg een gekwetter van jewelste, halsbandparkieten, niet te kort.

Ik ga via Kwadijk en Middelie en zie op afstand een zilverreiger staan, vlug de camera pakken voor hij wegvliegt want ze zijn veel schuwer als de gewone blauwe reiger, het is gelukt maar hij was ook weer snel vertrokken.

Bij Schardam de “bannepaal” op de prent zetten en dan weer verder langs de dijk richting Scharwoude, net voor het gemaal zie ik heel veel eenden op het randje van het water bij de uitwatering.

In Scharwoude ontloop ik een automobilist die van links kwam en nog snel door de spoorbomen kon glippen als hij mij af zou snijden en dat lukte hem met gemak, ik remde flink af, zodoende kwam ik er zonder schade af. Als ik via de “vaste” route door Berkhout ga zie ik Lida net nog langs komen, ze is bezig voor de “Zonnebloem” vertelde ze, en Ben was met iemand aan het fietsen met de duo-fiets.

Het laatste stukje naar Middenmeer gaat super snel langs de wind/energie-molens omdat ik wind mee had en dat bracht me thuis na 95 km.