Een weerzien na ruim 20 jaar.

Weer niet op pad, het is een slechte week in alle opzichten, ik ga niet in details maar niet fietsen is nog het minst erg. Wel had ik vandaag nog een prettige ervaring ik kreeg n.l. een “bouwwerk” in bewaring wat ik ruim 20 jaar geleden heb gemaakt, de bolderkar. Bij de geboorte van ons eerste kleinkind zijn opa’s en oma’s altijd extra “gek” en zo maakte ik toen een bolderkar voor de gelukkige ouders van Stef en ruim een jaar later kwam er een tweede kleinzoon waarvoor opa nu slechts een naam moest bij schilderen op het vervoermiddel. Jarenlang is hij gebruikt, vooral tijdens vakanties als vervoermiddel naar het strand, alles kon erin, kinderen strandtassen enz.. Nooit zag ik hem terug en vandaag kwam het verzoek van zoon Gerard of de bolderkar in opslag kon i.v.m. de verhuizing die toch steeds dichterbij komt. Een solide kar zo durf ik nu wel te zeggen.

Het wonderlijke is dat er in de bolderkar een vlinder zijn winterslaap deed die nu wreed werd verstoord. De dagpauwoog ziet er geweldig goed uit, als ik de foto’s later bekijk zie ik dat hij behoorlijk “ruig” is en van bovenaf is hij maar klein, maar zodra de vleugels worden open geklapt is hij toch behoorlijk. Hopen dat het op korte termijn weer allemaal ten goede zal keren en dat ik weer onbezorgd mijn rondjes kan maken.