De laatste rit over de Afsluitdijk met een wonderlijk slot

Vandaag was echt een dag met een “gouden randje” en dat is niet alleen door het mooie weer maar ook op het startadres bij de familie Roozendaal was het een gezellig samenzijn onder het genot van koffie of thee met hele grote koeken.

We waren bij de start met 23 deelnemers waarvan ik er slechts enkelen kende van vorige ontmoetingen en wat mij nu is opgevallen dat er verschillende mensen reageerden van “Ja nu zie ik hem dus in het echt, ik lees alle keren je blog maar nu ben je er dus helemaal bij”. De start ging over Wieringen en met dit mooie weer is fietsen overal een genot, wat een prachtig eiland.

Verder wil ik eigenlijk niet te veel schrijven de foto’s zeggen genoeg alleen het slot van de rit is eigenlijk al een heel hoofdstuk, waarbij Rijkswaterstaat weer de hoofdrol heeft opgeëist en weer niet in positieve zin.

Wat was er loos buiten de drie jaar sluiting van het fietspad, de brug ging niet meer dicht, in het slot z.g. Ik stond vooraan en kreeg uitleg van de meneer van deze grote organisatie, ik kon n.l. wel onder de slagboom door met de Quest. Te gevaarlijk zei de man: Als je op de brug komt kan hij door trilling gaan draaien en dan kunnen we niets meer voor je doen en sta je op een draaiende brug voor hoeveel uren weten wij ook niet het kan als het tegenzit wel een dag duren voor het weer normaal werkt” Dus als enige redmiddel konden we samen alle velomobielen over de vangrail tillen en via een smal klinkerpaadje over de tweede brug over het water naar Den Oever. In totaal werd het vandaag 103 km met een wonderlijk slot wat ik nooit meer op deze wijze zal beleven.