Over de "Noordkaap"

Vanmorgen begon ik met goede moed in de tuin, niet te lang want dan krijg ik er een hekel aan, dus ik was al heel snel klaar, een andere keer maar weer een klein stukje dan komt het vanzelf goed. Een bak koffie en dan maar even omkleden en genieten van het mooie weer. Als ik net van huis ben met de Quest en de kruising ben gepasseerd richting Slootdorp ontmoet ik daar Gerrit Butter, de man die in het verleden al het losse aardappel transport regelde voor Agrico, mijn toenmalige werkgever en heb daar een heel tijdje staan kletsen. Als we voldoende gegevens hebben uitgewisseld gaan ieder zijns weegs, ik ga richting Den Helder en dan zie ik wel hoe ik verder ga. Het fietst weer als vanouds, rustig trappen en dan beseffen, het hoeft niet hard te gaan, als het maar mooi gaat en als het mooi gaat dan gaat het vanzelf hard. Inderdaad zo was het vandaag op de hele rit, zonder moeite “vlogen” de kilometers onder de wielen door.

Op Wieringen stoppen voor een paar boom paddenstoelen en langs de Balgweg stoppen om de geur van de freesia’s in beeld te brengen.

Eenmaal langs het Marsdiep zag ik naast de “gangbare” bootjes één opvallend vaartuig, bij nader inzoomen kon het haast niet anders, ik betaal mee aan deze verkwistende “rodeo” vaarders, de politie. Bij vuurtoren de “Lange Jaap” ben ik even naar de bovenkant van de dijk gelopen om een foto te maken van de hele toren. Er was ook nog een meneer met een te korte hengel, hij ging tenminste vanaf de pier een stukje lopend het water in om zijn dobber wat verder weg te krijgen.

Ook de Schotse Hooglanders zochten verkoeling en het was merkbaar drukker op de fietspaden, de vakantie drukte neemt toe.

Bij Hargen was ik even gestopt bij de plaats waar het beeld van de “Strandjutter” staat er kwam toen een meneer naar mij toe die een paar vragen had over de Quest, hij kon er niet bij dat die “dingen” altijd zo hard gingen.

Dan nog even door naar Schoorl en vanaf hier ombuigen naar Middenmeer waar de bouw van de windmolens gestaag doorgaat, wel hoog hoor en dan komen er 99 in de polder, van die “joekels”. Als hij weer binnen staat is de teller opgelopen naar 106 km, heerlijk wat is een Quest toch een mooi stuk "speelgoed".