Het ging weer fantastisch, de start was wat sobertjes maar toen de zon er af en toe bij was gekomen was het weer een echt plezier ritje. Deze keer maar weer een keer over de noordkant en dan eerst over Wieringen en dan via Den Helder weer afzakken om het ”rondje” compleet te maken.
Langs de “bovenkant” van Wieringen langs het Wad is het nog somber er hebben een paar mensen aanstalten gemaakt om een stukje wadlopen te oefenen en iets verder ware een paar mannen bezig met wat ik als jochie ook wel heb gedaan “hoekwanden”, een lange lijn met om de paar meter een dwarslijntje met een haakje en daaraan een worm om zo paling te vangen in de slootjes vlak bij huis. Toen ik flink inzoomde zag ik dat er allemaal dwarsdraadjes aan de hoofdlijn zaten die door de tweede persoon werd opgewonden dus ik denk dat dit ook onder het mom “hoekwanden” hoort. En dan bij laagwater binnenhalen met of zonder platvis.
Bij Texel kwam net de boot aan vanaf Texel en iets verder op de Noordzee zag ik nog een klein schuitje uit Lemmer die naar mijn smaak wat erg ver van huis was.
Verder door de duinen en toen kwam ik weer eens iets bijzonders tegen, op afstand leek het een doedelzakspeler. Inderdaad het klopte helemaal alleen was deze meneer maar wat ver van de bewoonde wereld gaan oefenen want het klonk voor geen meter.
Weer verder via de nodige kustplaatsen naar Petten waar ik nog weer werd aangesproken door een meneer, “Was het geen Pé als ik het goed heb”, inderdaad, “Een mooi verhaal in de krant laatst” ja je bent meteen “berucht en beroemd” merk ik elke rit weer, het zal langzaamaan wel weer gewoon worden.
Door Schoorl langs de prachtige molen die onlangs door de jeugd weer een keer flink in negatieve zin onderhanden is genomen, pure vernielzucht. Thuis was het zomaar weer 119 km “therapie” die ik goed heb doorstaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten