Het is weer gelukt, gewoon een klein ritje tussen de buien door. Maar wat voor mij vooral zwaar weegt is dat ik nergens bij familie ben gestopt, ik moet toegeven dat wordt al moeilijker. Gewoon effe kletsen over de toestand in de wereld en hoe het hier en daar gaat met de corona problemen en dan vooral in familieopzicht. De berichten m.b.t. het weer lijken vrij gunstig hoewel ik vanmorgen rond half 7 wakker werd van de regen en later zelfs een blauwe lucht tevoorschijn zag komen. De wind is wel vrij stevig op de zijkant, niet prettig maar je wilt wat en dan moet je niet zeuren over een beetje wind.
Onderweg heb ik mijn route in gedachten wel 10 keer bijgesteld, eerst richting de “Zuidoost”, dan weer richting Obdam en later werd dat weer Wervershoof om tot slot een klein rondje te maken over Zwaagdijk door via Benningbroek naar Nibbixwoud te gaan waar het witte kerkje als eerste op de foto gaat.
Later als ik over Zwaagdijk ga zie ik de verbouwing van “ons” vroegere huis, ik weet nog dat het gebouwd werd. Toen het net was uitgezet zaten mijn vader en ik te schaften in de schuur en zei hij, : “Moet je nu eens kijken hoe groot het wordt”. Ja, dat is al meer dan 65 jaar geleden, we worden oud.(hoop ik) .
Met wat kleine afbuigingen kom ik langs de Kagerbos in Wervershoof en zie voor het gemaal dat er nog ganzen zat zijn.
Rechtsaf over Onderdijk waar het paard zijn baas met kar en al bij de dijk op trekt.
Vlak voor Middenmeer wordt de lucht al donkerder en de “windmolen” steekt scherp af tegen de donkere lucht, al met al slechts 51 km vandaag en net als ik thuis bent regent het weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten