Donderdag 8 april 2021, koud, winderig en zwaar bewolkt zo komt deze dag in de boeken te staan. Ze hebben van die mooie gezegdes bedacht zo van “maart roert zijn staart” en “april doet wat hij wil” en tot nu toe is dat helaas waar, maar verlies de moed niet het wordt beter nog even geduld. Het is standaard dat donderdags mijn laatste fietsdag van de week is een enkele keer uitgezonderd en zo is het vandaag dus ook eerst vanmorgen wat boodschappen doen en daarna een rondje ontspannen. Morgen eerst om de 2e prik om gezond te blijven en vrij van Corona en dan begint voor ons het weekend en daar heb ik zin in net zo goed als ik alle keren zin heb om een rondje te fietsen. Het ritje van deze dag ging weer over het vaste traject Hoorn-Enkhuizen-Medemblik, het bekende HEM-rondje wat weer 90 km op de teller heeft gezet. Nog maar net van huis ging het bijna mis, het fietspad langs de Flevoweg kruist als eerste de Westermiddenmeerweg waar echt borden staan om o.a. het fietspad voorrang te verlenen, twee vrachtwagens stonden te wachten en trokken op toen ik er aan kwam, geen probleem maar toen ik echt zou oversteken was er ook nog een chauffeur met een gewone luxe auto die ook doorreed en door flink fors in de rem te knijpen voorkwam ik een daverende knal, de chauffeur stak nog wel verontschuldigend z’n hand op, zo zie je maar het blijft altijd opletten langs de weg.
Onderweg zag ik een stelletje zwanen die echt samen gras, hooi enz.enz. verzamelden om hun nest te bouwen om gezinsuitbreiding te verzekeren.
Door Berkhout richting de dijk en dan op naar Hoorn wat allemaal soepel verloopt, er stond toch nog een pittig windje wat bij “het strandje van Frans” goed was te zien.
Als ik al ruim over de helft van dit stuk dijk ben zie ik een witte vogel veraf in het grasland, een zilverreiger zou kunnen maar volgens mij is het een lepelaar maar dat is niet duidelijk te zien, stoppen en inzoomen, inderdaad het is een lepelaar.
Nog maar amper heb ik mijn toestel weer opgeborgen en lopen er nu vijf dus nogmaals inzoomen en afdrukken.
Dan in Enkhuizen even stoppen bij Paulus Potter en links en rechts wat foto’s maken het blijft een prachtig stukje van de “Haringstad”.
Als ik bijna thuis ben komt vriend Jan Bouma ook weer in gestrekte draf in mijn richting rennen en op afstand even een plaatje maken kan altijd en zo kwam ik weer binnen na 90 km genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten