Ze kreeg me niet te pakken.

 

91 km

Maandag, wasdag, ja zo ging dat vroeger nou bij mij is het vandaag ook zo, maar ik was op tijd dus de was hangt en ik kan rustig een tijdje de fiets gaan uitproberen. Hij fietst nog net zo prettig als vorige keer dat voel ik na de eerste paar meters al. Het ligt in de bedoeling om vandaag weer een keer langs zwager Piet en mijn oudste zus Joop te gaan dat is al een hele tijd geleden dat ik daar ben geweest, dus richting Wervershoof. Inderdaad de garage/schuur staat open één auto is er weg de tweede staat wat meer naar achter en ook de deur van de aanbouw staat open en toch is de achterdeur vast, niet thuis dus. Nou dan een ander keer maar beter, dan ga ik nu meteen maar verder voor het HEM-rondje in omgekeerde volgorde.

Het is rustig op de dijk, af en toe een fietser en verder een nevelige blik over het water naar een enkele boot die er is te zien.

Als ik Hoorn nader zie ik een oude jeep langs de dijk staan, het baasje zoekt verkoeling in het water en ik stop om even een paar foto’s te maken van “Eva” dit met reddings-materiaal uitgeruste voertuig. Zijn baasje gaf vanuit het water zijn goedkeuring aan mijn doen en laten. Via de voor mij bekende route ga ik toch nog weer langs de “Lekermeer”  ondanks alle borden die aangeven dat die richting afgesloten is.

Ze zijn er nog in grote getalen, aardbeien. Een mevrouw die voor mij was, vertelde nog dat een paar uur geleden er nog niets was, maar nu gelukkig weer genoeg zo te zien.

Bij Middenmeer ging het voor de zoveelste keer weer bijna mis op nog geen 500 meter van huis komt er een mevrouw de uitrit bij haar huis langs de Wilgenlaan zo de weg oprijden en gelukkig zijn de remmen goed en lukte het haar niet om mij te pakken te nemen, haar man zag het gebeuren en ik heb hem maar gezegd dat hij vanavond pas op haar mocht gaan mopperen en dat alles na 91 km.