Toch maar gegaan, hoewel ........

 

Wat zal ik doen, gewoon er in berusten dat het vandaag geen fietsdag is of wordt, of zal ik de stoute schoenen aantrekken en gewoon van start gaan en dan zie ik wel waar het schip strand. Als eerste een paar boodschappen doen om weer in mijn levensonderhoud te voorzien en dan koffie enz. Het overzicht van de buienradar geeft me niet veel positiefs te zien, tot de middag gaat het nog wel maar daarna is het mis. M’n besluit staat vast omkleden en gaan en dan zie ik wel. Anja de Graaf schreef in haar verslag in het blad Ligfiets& “Als Pé niet weet waar hij heen moet dan wordt het meestal het z.g. HEM-rondje” ze heeft gelijk, het werd vandaag ook het HEM-rondje.

De zon kwam er nog bijna door in de Wieringermeer maar eenmaal op de dijk na Hoorn begon ik hem toch wel te knijpen, elke meter werd de lucht zwarter, als dat maar goed blijft gaan.

Tot kort voor Enkhuizen was het een soort zondvloed, zo erg zelfs dat ik ben gestopt om de schuimkap erop te doen. Toen het eenmaal weer droog was heb ik de kap weer weggedaan en kon weer frank en vrij rondtoeren.

Door Enkhuizen verder over de dijk langs het IJsselmeer richting Andijk er zijn weer bootjes genoeg van uitzonderlijk groot tot prachtig klein.

Op de dijk moest ik nog even voorzichtig doen omdat er een meneer met een paar honden op het fietspad liep, voorzichtig, even stoppen en toen volgde er een leuk gesprek. Hij liep vaak hard en fietste ook geregeld en daarnaast geregeld de honden uitlaten, dus niet achter de geraniums. De route ging verder over de dijk naar Medemblik en dan de polder in waar de teller het einde van 81 km aangaf voor dit ritje en blij dat ik niet achter de geraniums ben gaan zitten.