Harde wind vanmorgen.

 

66 km

Zonder wieken en toch 
is het een molen

Iets te veel water

Het is ondertussen alweer 14 februari 2022 waar blijft de tijd en nog steeds geen enkel teken dat het nog zal gaan vriezen, voor mij hoeft dat nu niet meer, graag wat meer zon en hogere temperaturen spreken me meer aan. Vanmorgen geen bestemming in de planning opgenomen, eerst wat was verzorgen en daarna zou ik van start gaan naar  “ik zal wel zien”. En dan gaat de telefoon, Tiny stelt me in kennis van een somber bericht, haar bridgemaatje en goede vriendin was een paar weken wat minder m.b.t. gezondheid en op app-jes werd nog niet direct gereageerd en vanmorgen had Frans haar echtgenoot gemaild dat Anneke onverwacht in het ziekenhuis lag met sombere vooruitzichten en dat is wel even schrikken, 3 weken geleden zaten we nog gezellig te klaverjassen met z’n vieren. We hopen op betere berichten maar de zin van een grotere rit zat er meteen niet meer in, dan maar een klein ritje dicht bij huis.

Rietmaaien en opruimen

Nergens een bootje te bekennen

Via Obdam waar niemand aanwezig was door naar Wervershoof even bij zus Margriet kijken en daarna richting Middenmeer wat na 66 km het slot van de ontspanning betekende.

Versleten o-ringen

Bij de entree van Middenmeer

Hoe lang kan ik nog via de fietstunnel
 bij Middenmeer

Thuis nog even de o-ringen vervangen dan is hij weer muisstil.