Mijn plaats was volgens hem op de weg en niet op het fietspad.

Het is vandaag dinsdag maar ik heb, net zoals gisteren, het gevoel alsof het weekend is, het is overal rustig langs de weg weinig wandelaars of fietsers en ook het gemotoriseerde verkeer lijkt wel minder dan normaal. Ik heb eerst een telefoontje gepleegd om te horen of de familie uit Alkmaar alweer zover is dat ze een koffiegast kunnen ontvangen en dat is het geval dus de start gaat eerst die kant op en daarna zie ik wel weer. Bij Gerard en Marjon was de ontvangst prima en de koffie met koek was ook al welkom na de eerste 30 km. Ze waren terug van vakantie uit Frankrijk en hebben genoten hoewel het af en toe net even te warm was begreep ik. Toen het weer tijd werd om op te stappen werd ik weer uitgelaten door Gerard uit de garage onder het pand en heb ik mijn weg vervolgd richting Schermerhorn.

Helaas overal kom je omleidingsborden tegen maar na wat extra stuurmanskunst reed ik weer op bekender terrein waar weinig verkeer was op die éne fietser na. Voor nog achter was er geen “kop” het was stil toen ik een eenzame fietser inhaalde, netjes op de claxon gedrukt zodat deze meneer niet zou schrikken en zo rond de 30 km passeerde ik hem en toen kwam hij tot leven. Het hele woordenboek werd achterste voren opgezegd en nog veel meer, uiteraard remde ik af en vroeg wat ik verkeerd deed, ”Opsodemieteren van dit fietspad af” enz. enz. Ik heb toen maar gevraagd of hij ruzie had met z’n vrouw wat niet beantwoord werd, wel de scheldkanonnade, die kreeg een vervolg en of ik door wilde rijden. Later passeerde ik weer een meneer die op mijn groet vriendelijk reageerde dus het lag echt niet aan mij.

Al fietsende ging ik steeds meer richting de dijk langs het Markermeer dus Hoorn, enz. de kermis zal alweer voor een groot deel zijn afgebroken.

En ook hier zie ik, in het laatste stukje Beemster, dat het droog is, dan over de brug bij “Les deux Ponts” .

Langs het vaste “pad” op de dijk gaat het allemaal gesmeerd en in no time ben ik weer bij de lichtopstand/vuurtoren op Andijk.

Iets verder op Andijk tegen Wervershoof aan zie ik nog een schoolmaat van de Handelsavond school staan, even stoppen en kort bijpraten, Piet is altijd nog gek van tuinen en bloemetjes wat wel blijkt, het staat er prachtig bij. Na deze stop op naar huis waar ik na 116 km de stopknop indruk voor een welverdiende versnapering in de vorm van cappuccino met koek.