 |
| 87 km |
Het was een
gewaagde rit en ik liep het op, ik had voor mezelf bedacht dat ik heen droog
zou overkomen en terug zal ik wel zien. Beide keren was het goed mis, heen een
kilometer of 5 volop een plensbui zoals ik dit jaar nog niet had meegemaakt,
maar terug was het zo’n 25 km opletten dat ik in het goede spoor bleef en niet
naast de weg zou belanden, wat een water, onvoorstelbaar. Ik heb de kunststof
afdekkap al ik weet niet hoelang niet meer gebruikt maar thuis gekomen droop
die zelfs. En dit alles omdat ik even heen en terug naar Tiny wilde fietsen in
de “Zuidoost”, zou dit een vorm zijn van ”liefde is blind”.
Hoe dan ook, ik ben
er weer even uit geweest en de fiets reed, ook nu, in noodweer door diepere en
ondiepe plassen geweldig, en blijft mijn favoriete vervoersmiddel.
Ook vermeldenswaardig,
ik reed met lichten aan zowel voor als achter groot licht, achter heb ik sowieso
een extra licht dat knippert als de fiets beweegt.
Omdat het nog droog was toen
ik huiswaarts reed bedacht ik dat ik wel even langs molen “De Breek” kon gaan
en dan de lege plek “bezoeken” waar het meisje met de groene laarsjes heeft
gestaan,
inderdaad “Veenus” zoals ze officieel heet is weg, en voor hoelang, de
barbaren konden niet voldoende tijd vinden om de slijpschijf helemaal door de laarzen
heen te slijpen en alles mee te jatten, schande en dat voor zo’n prachtig beeld
dat echt herkenbare kunst is.
Net toen ik weer in de fiets stapte vielen de
eerste druppels en dat hield ik tot zo’n 3 km voor Middenmeer, wat een water
maar toch blij dat ik niet thuis ben blijven zitten en deze 87 km heb afgelegd
met heel veel plezier al lijkt het net alsof het een soft rit is geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten