In je eigen voet schieten, hoe werkt dat.

 

Helemaal klaar om te gaan.

Het gaat vandaag niet over fietsen maar over heel iets anders. Ik heb weleens een verhaaltje horen vertellen van iemand die in z’n eigen voet had geschoten, dus door eigen toedoen zich zelf tekort doen,  figuurlijk dan,  en vanmiddag was dat met mij het geval.

Na een schitterende dag even met
de kleinzonen op de foto

‘s Morgens nog koffie gedronken in Zuidoostbeemster, gisteren had Tiny de jaarlijkse feestdag en dan loopt het weleens uit en onderweg naar huis met de auto een paar fikse buien waardoor het enthousiasme om te gaan fietsen wat in de benen is gezakt, althans op dat moment.  Eerst nog een paar boodschappen gedaan en het weer leek wel wat op te knappen maar na controle op buienradar zakte de moed me weer in de schoen.

Geen foto's van onderweg

Uiteindelijk rond de middag de knoop doorgehakt, omkleden en alles in die richting sturen om te gaan.

Het is weer een prachtig brood
 aan het worden.

Als ik dan de deur afsluit hoor ik de broodbakmachine mengen, en toen werd ik meteen echt “wakker”, ik kan helemaal niet weg, “ik heb mezelf in m’n been geschoten”. Ik bak een glutenvrij brood voor Tiny en in de loop der jaren weet ik dat ik tijdens de hele verwerking een paar handelingen moet verrichten om alles tot een goed einde te brengen en een mooi brood uit de trommel te “toveren”. Maar morgen komt het goed, brood wegbrengen en misschien nog wat verder door, maar dat zie ik morgen wel weer, voor vandaag zit het er niet in.