Ik dacht dat het wel mee zou vallen, het is een beetje mistig maar verder lijkt het mooi weer. Maar de realiteit is heel anders, net buiten het dorp was het een stuk minder fraai.
De eerste gedachte die bij me opkwam was, is het wel veilig met deze mist en is het wel verstandig om verder te gaan. Nee, de “kortste” route naar huis nemen, ik wil nog steeds 100 jaar worden en dan moet ik niet beginnen te “gokken” dat het wel mee zal vallen en zo ben ik aan het eind van de Westermiddenmeerweg linksaf gegaan over de Medemblikkerweg naar Wieringerwerf dan blijf ik op het fietspad rijden. Even later kwam er een politieauto mij achterop met loeiende siréne en zwaailicht. Zie je wel, het is al ergens mis gegaan door de mist, was mijn eerste gedachte.
Nog wel even stoppen bij een bietenrooier die stilstond naast het fietspad, wat zijn het toch een enorme grote voertuigen en wat zal dat wegen op de natte akkers, de machine zelf maar ook de bieten die worden meegenomen.
De mist werd er niet minder door en ik was blij dat ik was veranderd van bestemming en zo kwam ik al thuis na 13 km.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten